Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2022

Η Eλευθερία υπάρχει Έξω από την κοινωνία

 Η Eλευθερία υπάρχει Έξω από την κοινωνία

από τον Jon Rappoport


Λογική: "Η ελευθερία ενυπάρχει μέσα στο άτομο. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού. Ελευθερία σημαίνει επιλογή. Το άτομο είτε την παίρνει είτε την παραδίδει".

Προπαγάνδα: "Όλοι ζούμε μέσα στην κυβέρνηση. Το πρώτο γεγονός της ύπαρξης είναι ότι ζούμε μέσα σε ΚΑΤΙ".

Αυτό είναι ψέμα.

Καθώς οι παγκόσμιες διαμαρτυρίες για την ελευθερία ενάντια στους περιορισμούς του COVID επεκτείνονται, υπενθυμίζω στους ανθρώπους μερικές βασικές αλήθειες - μετά από δεκαετίες πλύσης εγκεφάλου από τον Τύπο και την κυβέρνηση.

Η ελευθερία, είναι ένα φυσικό γεγονός, πέρα από την ανάγκη για κυβερνητική άδεια.

Υπάρχει έξω από το ΟΡΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ της κυβέρνησης.

Όχι, δεν ζούμε μέσα στην κυβέρνηση.

Η αλήθεια είναι ακόμη πιο ακραία. Η ελευθερία υπάρχει έξω από την κοινωνία.

Η κοινωνία δεν είναι μια οντότητα που περικλείει και περιβάλλει την ελευθερία.

Η κοινωνία είναι μια οργάνωση. Η ελευθερία δεν είναι οργανωμένη.

Αηδιαστικά συνθήματα όπως "Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό" έχουν σκοπό να επαναπροσδιορίσουν την κοινωνία και να δώσουν την εντύπωση ότι φυσικά υπάρχουμε ΕΝΤΟΣ αυτής.

Δεν είναι έτσι.

Το "Είμαστε όλοι μαζί" είναι ένα φυλετικό απόφθεγμα. Ακόμα και εκεί στις φυλές, είναι μια απάτη, επειδή οι αρχηγοί των φυλών το χρησιμοποιούν για να επιβάλουν την αφοσίωση και την υποταγή.

Όταν το ξέρεις αυτό, ξέρεις πολλά για τις διαμαρτυρίες για την ελευθερία και την κυβερνητικές αντιδράσεις.

Η κυβέρνηση λέει: "ΥΠΑΡΧΕΤΕ ήδη στα ΟΡΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΜΑΣ. Για να σας προστατεύσουμε και να σας κρατήσουμε ασφαλείς, σας περιορίζουμε. Φυσικά, θα συμμορφωθείτε. Αν δεν το κάνεις, είσαι εγκληματίας. Αν επιμένετε στη μη συμμόρφωσή σας, είστε τρομοκράτης. Είσαι στασιαστής."

Αυτή είναι μια φαντασίωση που επινοήθηκε από την κυβέρνηση. Τελικά, σε φυσικό επίπεδο, επιβάλλεται από την κυβέρνηση με τα όπλα. Έτσι γίνεται πραγματικότητα.

Η κύρια καθημερινή στρατηγική που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση είναι η πρόταση: "Όλοι ζουν, εργάζονται και σκέφτονται μέσα στην κοινωνία, και η κοινωνία ρυθμίζεται από την κυβέρνηση. Η κοινωνία είναι το πρωταρχικό γεγονός με το οποίο γεννιέται κάθε άνθρωπος".

Αυτό είναι ψέμα.

Κάθε άνθρωπος γεννιέται με τη γνώση ότι είναι εδώ και ζωντανός--ένα άτομο. ΑΥΤΟ είναι το πρωταρχικό.
Ανεξάρτητα από το τι χρειάζεται και απαιτεί για να επιβιώσει, αυτές οι ανάγκες δεν τον καθορίζουν. Έρχονται δεύτερες, όχι πρώτες.

Φυσικά, κάποιοι πατατοκέφαλοι θα το εκλάβουν αυτό ως "αντι-οικογενειακή" δήλωση. Δεν είναι. Αλλά η αγάπη μέσα σε μια οικογένεια δεν έχει νόημα αν δεν γίνει κατανοητό ότι κάθε μέλος της οικογένειας είναι ένα άτομο.
Ένα άτομο μπορεί να ζει με ελευθερία χωρίς όρια--αλλά ο βασικός νόμος μιας ανοιχτής κοινωνίας είναι:
Ότι είναι υπεύθυνος (για τις πράξεις του), και δεν μπορεί να μειώσει την ελευθερία ενός άλλου. 
 Ωστόσο, αυτός ο νομικός περιορισμός δεν ορίζει τι είναι ελευθερία. Την τροποποιεί. Έρχεται σε δεύτερη μοίρα, όχι σε πρώτη.

Η προπαγάνδα βάζει τα πάντα ανάποδα. Αυτό που έρχεται πρώτο, τοποθετείται δεύτερο, και το αντίστροφο.

Το άτομο, που είναι ελεύθερο, υπάρχει έξω από την κοινωνία και την κυβέρνηση, και πάντα υπήρχε. Μπαίνει στην κοινωνία, αλλά δεν ξεκινά μέσα σε αυτήν. Μπαίνει και βγαίνει.

Μόλις αυτό γίνει σαφές, όλα αλλάζουν.

Αυτό είναι κάτι περισσότερο από το ζήτημα του ποιος κατέχει φυσικά το χώρο...

Αυτό είναι, ποιος ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ τον χώρο ως ανοιχτό και ποιος σκέφτεται τον χώρο ως κλειστό.

Ο χώρος της κυβέρνησης και ο χώρος της κοινωνίας δεν είναι ο χώρος της ελευθερίας.

ΚΆΘΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΊΑΣ ΤΟ ΓΝΩΡΊΖΕΙ ΑΥΤΌ.

Όμως ο εγκληματίας παραβιάζει τον βασικό νόμο της κοινωνίας μειώνοντας την ελευθερία των άλλων.

Όταν ο υπόλοιπος πληθυσμός έχει "αγελαδοποιηθεί"  και έχοντας υποστεί πλύση εγκεφάλου δεν ξέρει καν αυτό που ξέρει ο κάθε εγκληματίας, την "έχουμε βάψει".

Η τρελή κυβέρνηση του Καναδά είναι σε πανικό γιατί ο κόσμος ξυπνά από το γεγονός ότι η ελευθερία υπάρχει έξω από την κυβέρνηση και οι φορτηγατζήδες έχουν γίνει ξαφνικά μια ισχυρή δύναμη που κάνει άμεση επέμβαση στον έλεγχο του μυαλού και το απελευθερώνει.

Διάστημα: το τελικό σύνορο. Και είναι ανοιχτό, όχι κλειστό. Δεν είναι μέσα στην κυβέρνηση ή την κοινωνία. Είναι έξω. 

Μια λογική κοινωνία είναι μια κοινωνία όπου μπορεί να γίνει πραγματική συζήτηση.

Μια ανοιχτή κοινωνία είναι ασύμμετρη και άλυτη. Δεν είναι τέλεια. Δεν επιδιώκει την τελειότητα και δεν επιδιώκει την ενότητα. Η ενότητα είναι απατηλή.

Όταν ένα άτομο ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ στο χώρο μιας ανελεύθερης κοινωνίας, δηλώνει την ικανότητα να ενεργεί απεριόριστα, με ευθύνη, με μόνη προϋπόθεση ότι δεν μειώνει την ελευθερία του άλλου. Το άτομο παλεύει για αυτό το δικαίωμα.

Αλλά η ίδια η ελευθερία δεν περικλείεται μέσα στην κοινωνία ή στην κυβέρνηση. Αυτή είναι μια μυθοπλασία που προωθείται από εκείνους  που ελέγχουν την κυβέρνηση και την κοινωνία και επιβάλλουν την ενότητα σε όλους μας. Την ενότητα της συμμόρφωσης.

Η ελευθερία, στην ουσία της, είναι μη υλική. Υπάρχει μέσα στο άτομο. Είναι επιλογή. Το άτομο είτε την ασκεί είτε την παραδίδει.


Μετάφραση επιμέλεια Χρ. Μπλάνας

ΠΗΓΗ

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021

Corona:False alarm?: Part 3

 7

Ο εμβολιασμός είναι η καθολική θεραπεία;

«Δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή στην κανονικότητα έως ότου έχουμε εμβόλιο», δηλώνει ο Michael Kretschmer, Υπουργός-Πρόεδρος της Σαξονίας ( 206 ) .

    Όλο και περισσότερες φωνές υψώνονται ότι χρειαζόμαστε ένα εμβόλιο πριν μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην κανονική ζωή.
    Στις αρχές Ιουνίου, το γερμανικό ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε ένα σχέδιο για την ενίσχυση της οικονομίας: Θέμα 53: «Η πανδημία κορωνοϊού τελειώνει όταν το εμβόλιο είναι διαθέσιμο » ( 207 ) ! Αυτό είναι υστερικό! Από πότε μπορεί μια κυβέρνηση να αποφασίσει πώς και πότε τελειώνει μια πανδημία;
    Την Κυριακή του Πάσχα, ο Μπιλ Γκέιτς είχε στη διάθεσή του δέκα λεπτά σε ζώνη μεγάλης ακροαματικότητας ώρα για να απευθυνθεί στο γερμανικό έθνος από την τηλεόραση (208).         Ingo Zamperoni (τηλεοπτικός οικοδεσπότης): «Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι μπορούμε μόνο να ελέγξουμε  αυτήν την πανδημία εάν αναπτύξουμε ένα εμβόλιο.
     "Μπιλ Γκέιτς: «Θα χορηγήσουμε τελικά αυτό το πρόσφατα ανεπτυγμένο εμβόλιο σε 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, έτσι δεν μπορούμε να αντέξουμε προβλήματα από ανεπιθύμητες ενέργειες. Ωστόσο, θα πάρουμε την απόφαση να χρησιμοποιήσουμε το εμβόλιο σε μικρότερα δεδομένα από ό, τι συνήθως. Αυτό θα επιτρέψει ταχεία πρόοδο ».
    Ταχεία πρόοδος σε μικρή βάση δεδομένων; Είναι αυτός ο σωστός τρόπος για την καταπολέμηση μιας ασθένειας με σχετικά χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας;
    Είναι αξιοσημείωτο ότι η χρηματοδότηση εκκίνησης για την παγκόσμια αναζήτηση ενός κορωνοϊού ολοκληρώθηκε στις αρχές Μαΐου με κατεργαριά. Η ΕΕ συγκέντρωσε σχεδόν 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ με τη διάσκεψη των δωρητών της. Γερμανία και η Γαλλία δεσμεύτηκαν για μεγάλα ποσά. Ένα ειδικό πρόγραμμα ξεκίνησε από τη γερμανική κυβέρνηση για να εξυπηρετήσει αυτόν τον σκοπό. Το σχέδιο είναι να συνεισφέρει 750 εκατομμύρια ευρώ προς την ανάπτυξη ενός εμβολίου. Αλλά ο εμβολιασμός έχει νόημα; Πόσο ευάλωτοι είμαστε ως προς τον ιό; Πόσες ζωές απειλούνται που πρέπει να προστατευτούν;



Σχετικά με το ζήτημα της ανοσίας κατά της COVID-19

    Μια σύντομη εκδρομή στον τομέα της ανοσολογίας.

Από τι εξαρτάται η ανοσία έναντι των κορωνοϊών;

Ο κορωνοϊός δεσμεύεται μέσω προβολών πρωτεϊνών (οι λεγόμενες ακίδες) που αναγνωρίζουν συγκεκριμένα μόρια (υποδοχείς) στο κύτταρό μας. Αυτό μπορεί να εξομοιωθεί με τα χέρια του ιού που πιάνοντας τις λαβές των θυρών που ανοίγουν την πόρτα ώστε να εισέλθουν. Μετά τον πολλαπλασιασμό, οι ιϊκοί απόγονοι απελευθερώνονται και μπορούν να μολύνουν άλλα κύτταρα.

    Η ανοσία έναντι των κορωνοϊών βασίζεται σε δύο πυλώνες: 1) αντισώματα, 2)εξειδικευμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος, τα λεγόμενα βοηθητικά λεμφοκύτταρα και τα φονικά λεμφοκύτταρα.


    Όταν ένας νέος ιός εισέρχεται στο σώμα και προκαλεί ασθένεια, το ανοσοποιητικό σύστημα αποκρίνεται κινητοποιώντας αυτά τα όπλα άμυνας. Και τα δύο εκπαιδεύονται ειδικά στο να αναγνωρίσουν τον εισβoλέα ιό, και τα δύο είναι προικισμένα με το δώρο της μακροπρόθεσμης μνήμης. Μετά την εκ νέου εισβολή από τον ιό, στρατολογούνται στις νέες περιοχές μάχης, η ανδρεία τους ενισχύθηκε μέσω της προηγούμενης συνάντησής τους και την μάχη τους  στον αντίπαλο. 

    Δημιουργούνται πολλά διαφορετικά αντισώματα, το καθένα αναγνωρίζει συγκεκριμένα ένα μικρό μέρος του ιού. Σημειώστε ότι μόνο τα αντισώματα που δεσμεύουν τα «χέρια» του ιού είναι προστατευτικά επειδή μπορούν να σταματήσουν τον ιό να πιάσει τις λαβές από την πόρτα (βήμα 1). Τα κλασικά ιϊκά εμβόλια έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα να παράγει τέτοια αντισώματα. Πιστεύεται ότι ένα άτομο θα αποκτήσει έτσι ανοσία στον ιό.

Τρία σημεία απαιτούν έμφαση.

1. Εάν έχετε εξεταστεί για αντισώματα SARS-CoV-2 και δεν υπάρχουν δεν σημαίνει ότι δεν έχετε μολυνθεί. Σοβαρά συμπτώματα συχνά συσχετίζονται με την υψηλή παραγωγή αντισωμάτων, με ήπια συμπτώματα πιθανά να εμφανιστούν μόνο χαμηλά επίπεδα αντισωμάτων και σε πολλές ασυμπτωματικές λοιμώξεις είναι χωρίς παραγωγή αντισωμάτων.

2. Αν βρεθούν αντισώματα, αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε ανοσία. Οι υπάρχουσες ανοσολογικές εξετάσεις  δεν μπορούν να ανιχνεύσουν τα επιλεκτικά προστατευτικά αντισώματα που στρέφονται κατά των «χεριών» του ιού. Άλλα αντισώματα εμφανίζονται την ίδια στιγμή. Ο έλεγχος δεν μπορεί να δώσει αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με την ‘’ανοσοποιητική κατάσταση’’ ενός ατόμου και, όπως θα εξηγηθεί στη συνέχεια, είναι ουσιαστικά άχρηστος.

3. Το αποτέλεσμα μιας συνάντησης μεταξύ των «προστατευτικών» αντισωμάτων και του ιού, δεν είναι «άσπρο μαύρο», δεν είναι «τώρα ή ποτέ». Οι αριθμοί είναι σημαντικοί. Ένα τείχος προστασίας αντισωμάτων μπορεί να αποτρέψει μια μικρή επίθεση -για παράδειγμα, όταν κάποιος βήχει από απόσταση. Η επίθεση εντείνεται όταν το άτομο πλησιάζει. Οι κλίμακες αρχίζουν να φθίνουν. Ορισμένοι ιοί μπορεί τώρα να ξεπεράσουν το φράγμα και να εισέλθουν στα κύτταρα. Εάν ο βήχας προέρχεται από  κοντινή απόσταση, η μάχη γίνεται μονόπλευρη και τελειώνει με μια γρήγορη νίκη για τον ιό.

Έτσι, ακόμη και αν ο εμβολιασμός είναι "επιτυχής", που σημαίνει ότι η παραγωγή προστατευτικών αντισωμάτων έχει λάβει χώρα, δεν εγγυάται ανοσία. Και προς επιδείνωση της κατάστασης η παραγωγή αντισωμάτων μειώνεται αυτόματα μετά από λίγους μήνες. Η προστασία, εάν υπάρξει καθόλου είναι βραχύβια.

Η ιδέα ενός προσωπικού εγγράφου "Ανοσοποιητικής κατάστασης" είναι επιστημονικά αβάσιμη.

Τι συμβαίνει μετά την είσοδο του ιού στο κύτταρο; Πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε ποντίκια και τα  εξέτασαν λεπτομερώς για το SARS-CoV, τον αρχικό ιό SARS και τον κοντινό του συγγενή τον παρόντα SARS-CoV-2. Αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος βραχίονας του ανοσοποιητικού συστήματος μπαίνει στο παιχνίδι. Τα λεμφοκύτταρα φτάνουν στη σκηνή. Μία συντονισμένη σειρά εκδηλώσεων πραγματοποιείται κατά την οποία εκτοξεύονται τα βοηθητικά κύτταρα σε δράση και ενεργοποιούν τους συντρόφους τους, τα φονικά λεμφοκύτταρα (209). Αυτά αναζητούν τα κύτταρα που περιέχουν τον ιό και τα σκοτώνουν. Το εργοστάσιο έχει καταστραφεί - η φωτιά έσβησε.


     Ο βήχας και ο πυρετός εξαφανίζονται.

    Πώς μπορούν τα φονικά λεμφοκύτταρα να ξέρουν σε ποια κύτταρα να επιτεθούν; Με απλά λόγια: φανταστείτε ένα μολυσμένο κύτταρο να είναι ένα εργοστάσιο που παράγει και συναρμολογεί τα μέρη των ιών. Τα κομμάτια που δεν συναρμολογούνται σε ιούς γίνονται απόβλητα προϊόντα που το κύτταρο αφαιρεί με έξυπνο τρόπο: τα μεταφέρει και τα βάζει μπροστά από την πόρτα. Τα φονικά κύτταρα που περιπολούν βλέπουν τα σκουπίδια και κινούνται για να τα σκοτώσουν (βήμα 2).

    Αυτό το δεύτερο σκέλος του ανοσοποιητικού μας συστήματος σπάνια αναφέρεται, αλλά είναι μάλλον πραγματικά πολύ σημαντικό - πολύ περισσότερο από τα αντισώματα που αντιπροσωπεύουν μια μάλλον ασταθή πρώτη γραμμή άμυνας. 

Το πιο σημαντικό είναι ότι τα απόβλητα που προέρχονται από διαφορετικούς κορωνοϊούς  έχουν ομοιότητες. Τα φονικά λεμφοκύτταρα που αναγνωρίζουν τα απόβλητα ενός ιού μπορεί επομένως να αναμένεται να αναγνωρίσουν τουλάχιστον μερικά από τα απόβλητα άλλων.


Αυτό συνεπάγεται διασταυρούμενη ανοσία;

Ναί. 

Οι μεταλλάξεις του Coronavirus πραγματοποιούνται με πολύ μικρά βήματα. 

Προστατευτικά αντισώματα και τα λεμφοκύτταρα έναντι του τύπου Α θα είναι επίσης αρκετά αποτελεσματικά κατά των απογόνων του Αα. Αν ο Β έρθει να σας επισκεφτεί, θα έχετε άλλο ένα κρυολόγημα και βήχα, αλλά μετά η δική σας ανοσοποιητική κατάσταση έχει διευρυνθεί ώστε να καλύπτει τον A, Aa, B και Bb.
    Το πεδίο της ανοσίας επεκτείνεται με κάθε νέα λοίμωξη. Και τα λεμφοκύτταρα θυμούνται.

Ποιος δεν θυμάται το πρώτο έτος του παιδιού του στο νηπιαγωγείο; Ω όχι, όχι ξανά, είναι το δέκατο τρίτο κρυολόγημα με ρινική καταρροή, βήχα και πυρετό. Το παιδί είναι άρρωστο καθ'όλη τη διάρκεια του χειμώνα! Ευτυχώς, γίνεται καλύτερα το δεύτερο έτος και το τρίτο θα ξεπεραστεί με ένα ή δύο κρυολογήματα. Μέχρι την έναρξη του σχολείου, η επιχειρησιακή βάση για την καταπολέμηση των ιών έχει αναπτυχθεί στερεά. 

Τι πραγματικά σημαίνει λοιπόν το "Ανοσία ενάντια στον κορωνοϊό";

Η «ανοσία» σημαίνει ότι δεν θα μολυνθούμε καθόλου;
    Όχι. Αυτό σημαίνει ότι δεν αρρωσταίνουμε σοβαρά.

    Και δεν το ότι δεν αρρωσταίνει κάποιος, δεν βασίζεται αποκλειστικά στην πρόληψη της μόλυνσης από αντισώματα, αλλά περισσότερο στο «σβήσιμο της φωτιάς». Όταν εμφανίζεται μια νέα παραλλαγή, πολλοί άνθρωποι μπορεί να μολυνθούν, αλλά επειδή οι πυρκαγιές σβήνουν γρήγορα, δεν θα αρρωστήσουν σοβαρά. Οι σχετικοί λίγοι που το πληρώνουν χειρότερα το κάνουν επειδή η ισορροπία μεταξύ επίθεσης και άμυνας είναι σε μεγάλο βαθμό υπέρ του ιού. Αλλά στην απουσία προϋπάρχουσας ασθένειας, οι κλίμακες αναποδογυρίζουν ξανά. Ο ιός θα νικήσει. Κατά κανόνα, μόνο για άτομα με προϋπάρχοντα υποκείμενα νοσήματα είναι που ο ιός μπορεί να γίνει η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι λοιμώξεις του κορωνοϊού ακολουθούν μια ήπια ή και χωρίς συμπτώματα λοίμωξη και αυτός είναι ο λόγος που μια επιδημία με οποιονδήποτε «νέο» ιό δεν ακολουθείται ποτέ από ένα δεύτερο, περισσότερο σοβαρό, κύμα.

Γιατί οι ετήσιες επιδημίες κορωνοϊού τελειώνουν το καλοκαίρι; 

Λοιπόν, μόνο υπόθεση. Πάνω από το 50% του πληθυσμού της Βόρειας Ευρώπης έχει έλλειψη της  βιταμίνης D στους σκοτεινούς χειμερινούς μήνες. Ενδεχομένως, η αναπλήρωση των αποθηκών της βιταμίνης D από τον ήλιο και η αλλαγή των δραστηριοτήτων σε εξωτερικούς χώρους είναι απλοί σημαντικοί λόγοι.

Τι συμβαίνει στον ιό μετά από επιδημία; Ενώνεται με  τους συγγενείς του και κυκλοφορεί μαζί τους στον πληθυσμό. Οι λοιμώξεις συνεχίζουν να συμβαίνουν, αλλά οι περισσότερες περνούν απαρατήρητες λόγω του ζωτικού ανοσοποιητικού συστήματος. Πότε πότε, κάποιος θα περάσει την καλοκαιρινή γρίπη του. Αλλά αυτή είναι η ζωή. 


Μπορεί να αναμένεται παρόμοιο μοτίβο με το SARS-CoV-2;

Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι αυτό ακριβώς είδαμε. 85-90% των θετικών ατόμων SARS-CoV-2 δεν αρρώστησαν. Πιθανότατα, τα λεμφοκύτταρα τους, έσβησαν τις πυρκαγιές εγκαίρως για να περιορίσουν την παραγωγή των ιών. Θέτοντας το πολύ απλά: ο ιός ήταν μια νέα παραλλαγή και ικανός να μολύνει σχεδόν τον καθένα. Αλλά η ανοσία ήταν ήδη διαδεδομένη λόγω της παρουσίας λεμφοκυττάρων που αναγνώρισαν τον ιό.


Υπάρχει απόδειξη ότι τα λεμφοκύτταρα από μη εκτεθειμένα άτομα στον ιό, αναγνωρίζουν διασταυρούμενα τον SARS-CoV-2?

Ναι. Σε μια πρόσφατη γερμανική μελέτη, λήφθηκαν λεμφοκύτταρα από 185 δείγματα αίματος, μεταξύ του 2007 και 2019 και εξετάστηκαν για διασταυρούμενη αναγνώριση του SARS-CoV-2.Τα θετικά αποτελέσματα βρέθηκαν σε ποσοστό όχι λιγότερο από 70-80%, και αυτό ισχύει και για τα δύο, βοηθητικά και δολοφονικά λεμφοκύτταρα (210 ) . 

Μια μελέτη των ΗΠΑ με λεμφοκύτταρα από 20 μη εκτεθειμένους δότες στον ιό, ανέφεραν επίσης την παρουσία λεμφοκυττάρων που είχαν διασταρούμενη αντιδραστικότητα στον νέο ιό (211) . Σε αυτές και σε μια άλλη σουηδική μελέτη διαπιστώθηκε ότι, επίσης ότι ακόμη και μη συμπτωματικές ή ήπιες μολύνσεις SARS-CoV-2 προκάλεσαν ισχυρές αποκρίσεις Τ-κυττάρων (212) . Υποψιαζόμαστε ότι αυτές οι ασυνήθιστα έντονες απαντήσεις από τα Τ κύτταρα σε μια πρώτη λοίμωξη αντιπροσωπεύουν κλασικά αναμνηστικά φαινόμενα που συμβαίνουν στους προϋπάρχοντες πληθυσμούς αντιδραστικών Τ-λεμφοκυττάρων. 

Θα μπορούσε η ιδέα ότι τα λεμφοκύτταρα προκαλούν διασταυρούμενη ανοσία στο SARS-CoV-2 να αποδειχθεί;

Η έννοια της ανοσίας της αγέλης, μεσολαβούμενης από τα λεμφοκύτταρα ακολουθείται από την ολοκλήρωση των τελευταίων επιστημονικών δεδομένων (209 - 212) στο καθιερωμένο πλαίσιο της ανοσίας ξενιστή σε ιογενείς λοιμώξεις. Η ιδέα μπορεί πραγματικά να δοκιμαστεί. 

Έτσι, σε πρόσφατη μελέτη, οι πίθηκοι cynomolgus μολύνθηκαν επιτυχώς με SARS-CoV-2 (213 ) . Αν και όλα τα ζώα απέβαλαν τον ιό, κανένα δεν αρρώστησε. Μικρότερες βλάβες βρέθηκαν στους πνεύμονες δύο ζώων, που μαρτυρούν το γεγονός ότι  είχε πραγματοποιηθεί η υπερπαραγωγή του ιού. Στην ουσία, αυτά τα ευρήματα αναπαράγουν αυτό που έχει παρατηρηθεί σε υγιείς  ανθρώπους. Επανάληψη του πειράματος πιθήκου σε ζώα με μειωμένα λεμφοκύτταρα θα έδειχναν εάν η ανοσία αγέλης προήλθε πράγματι από την παρουσία των κυττάρων.


Να εμβολιαστώ ή να μην εμβολιαστώ, αυτό είναι το ερώτημα

Η ανάπτυξη εμβολίων κατά των τρομερών ασθενειών όπως η ευλογιά, η διφθερίτιδα, ο τέτανος και η πολιομυελίτιδα αντιπροσώπευαν σημεία καμπής στην ιστορία των φαρμάκων. Ακολούθησε ο εμβολιασμός για μια  σειρά άλλων ασθενειών σήμερα που ανήκουν στο τυπικό ρεπερτόριο της προληπτικής ιατρικής. Τώρα, το μεγαλύτερο πιεστικό ζήτημα ανακύπτει κατά πόσον απαιτείται ένα παγκόσμιο πρόγραμμα εμβολιασμού στην κρίση του κορωνοϊού. 

Αυτό το ερώτημα είναι τόσο σημαντικό που χρειάζεται επειγόντως μια συζήτηση να διεξαχθεί για να επιτευχθεί η παγκόσμια συναίνεση σε τρία βασικά σημεία.

1. Πότε απαιτείται η ανάπτυξη εμβολίου; Προσπαθούμε να απαντήσουμε: όταν μια λοίμωξη οδηγεί τακτικά σε σοβαρή ασθένεια ή / και σοβαρές επιπλοκές σε υγιή άτομα, όπως ΔΕΝ συμβαίνει με το SARS-CoV-2.

2.     Πότε δεν θα ήταν λογικός ο μαζικός εμβολιασμός; Προτείνουμε ότι αυτός ο  μαζικός εμβολιασμός δεν είναι λογικός εάν μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι ήδη προστατευμένο επαρκώς από απειλητικές για τη ζωή ασθένειες, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του SARS-CoV-2.

3. Πότε θα είναι ανεπιτυχής ο εμβολιασμός; Προβλέπουμε ότι αυτός ο εμβολιασμός θα αποτύχει όταν ένας ιός συνυπάρχει παγκοσμίως με τον άνθρωπο και τα ζώα και υφίσταται συνεχώς μεταλλάξεις και όταν τα άτομα εκτίθενται σε υψηλές δόσεις ιού κατά την εξάπλωση της λοίμωξης.

Κατά την άποψη των συγγραφέων, ένα παγκόσμιο πρόγραμμα εμβολιασμού επομένως δεν έχει νόημα. Οι κίνδυνοι υπερτερούν κατά πολύ από οποιοδήποτε πιθανό όφελος από την αρχή.

Εμπειρογνώμονες σε όλο τον κόσμο εκφράζουν τις ανησυχίες τους και προειδοποιούν για βιαστικά COVID-19 εμβόλια χωρίς επαρκείς εγγυήσεις ασφάλειας (214, 215) .

Ωστόσο, οι ερευνητές εργάζονται επί του παρόντος σε περισσότερα από 150 υποψήφια εμβόλια COVID-19( 216), με ορισμένα ήδη σε προηγμένες κλινικές δοκιμές. Ο στόχος των περισσότερων εμβολίων είναι η επίτευξη υψηλών επιπέδων εξουδετερωτικών αντισωμάτων κατά των δεσμευτικών ακίδων πρωτεΐνών του ιού που και προκαλούν κυτταρικές αποκρίσεις ( 217 ,218) . 

Τέσσερις μεγάλες στρατηγικές ακολουθούνται.

1. Αδρανοποιημένα ή εξασθενημένα εμβόλια ολόκληρου του ιού. Τα αδρανοποιημένα εμβόλια απαιτούν παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων του ιού, που πρέπει να καλλιεργούνται σε αυγά κοτόπουλου ή σε αθάνατες κυτταρικές σειρές. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος μια παρτίδα ιών να περιέχει επικίνδυνες προσμίξεις με σοβαρές παρενέργειες. Επιπλέον, υπάρχει η πιθανότητα ο εμβολιασμός την πραγματικότητα να επιδεινώσει την πορεία της επακόλουθης λοίμωξης (219) , Όπως έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν με το απεργοποιημένο εμβόλιο της ιλαράς και το εμβόλιο του αναπνευστικού συγκυτιακού ιού (220, 221 ) .Τα εξασθενημένα εμβόλια περιέχουν αντίγραφα από  ιούς που έχουν χάσει την ικανότητά τους να προκαλέσουν ασθένεια. Το κλασικό παράδειγμα ήταν το στοματικό εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας που χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες πριν από την των εμφάνιση τραγικών κρουσμάτων πολιομυελίτιδας στην Αφρική και βρέθηκαν ότι προκλήθηκαν  όχι από άγριο ιό, αλλά από το στοματικό εμβόλιο ( 222) .

2. Πρωτεϊνικά εμβόλια . Αυτά θα περιέχουν την ακίδα πρωτεΐνης ή θραύσματα του ιού. Συμπλήρωση με διεγέρτες του ανοσοποιητικού, ανοσοενισχυτικά που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες, είναι πάντα απαραίτητα ( 217 ) .

3. Ιικοί φορείς ως εμβόλια με βάση γονίδια. Η αρχή εδώ είναι να ενσωματωθεί το σχετικό γονίδιο κορωνοϊού στο γονίδιο ενός ιού φορέα (π.χ.αδενοϊός) που μολύνει τα κύτταρα μας ( 217 ) . Οι ιϊκοί φορείς που έχουν χάσει την αναπαραγωγική τους ικανότητα, δεν μπορούν να ενισχύσουν το γονίδιωμα τους, και θα παραδώσουν ένα μόνο αντίγραφο του γονιδίου που υπάρχει στο εμβόλιο στο κύτταρο. Για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας, έγιναν προσπάθειες  για τη δημιουργία εμβολίων ικανών για αναπαραγωγή. Αυτό έγινε με το εμβόλιο κατά του Ebola το rVSV-ZEBOV. Ωστόσο, προκάλεσε ιϊκό πολλαπλασιασμό με σοβαρές παρενέργειες τουλάχιστον στο 20% των εμβολιασμένων, συμπεριλαμβανομένων του εξανθήματος, αγγειίτιδα, δερματίτιδα και αρθραλγία.

4. Εμβόλια με βάση τα γονίδια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το ιϊκό γονίδιο παραδίδεται στο κύτταρο είτε ως DNA που εισάγεται σε ένα πλασμίδιο είτε ως mRNA που μεταφράζεται άμεσα σε πρωτεΐνη μετά την πρόσληψη του από τα κύτταρα.
    Ένας μεγάλος πιθανός κίνδυνος των εμβολίων με βάση το DNA είναι η ενσωμάτωση του πλασμιδικού DNA στο κυτταρικό γονιδίωμα ( 223) . Μεταλλαξιογένεση εισαγωγής εμφανίζεται σπάνια αλλά μπορεί να γίνει ρεαλιστικός κίνδυνος όταν είναι ο αριθμός των γεγονότων πολύ μεγάλο, δηλαδή όπως στον μαζικό εμβολιασμό ενός πληθυσμού. Εάν συμβεί η μεταλλαγμένη εισαγωγή σε κύτταρα του αναπαραγωγικού συστήματος, οι τροποποιημένες γενετικές πληροφορίες θα 
μεταδοθούν από τη μητέρα στο παιδί. Άλλοι κίνδυνοι των εμβολίων DNA είναι η παραγωγή αντισωμάτων αντι-DNA και αυτοάνοσων αντιδράσεων ( 224 ) .
    Οι ανησυχίες για την ασφάλεια που συνδέονται με εμβόλια mRNA περιλαμβάνουν συστηματική φλεγμονή και πιθανές τοξικές επιδράσεις (225 ) .

    Υπάρχει ένας ακόμη τεράστιος κίνδυνος που ισχύει εξίσου για τα mRNA εμβόλια για τον κορωνοϊό. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια ή μετά την παραγωγή της ακίδας του ιού, τα απόβλητα της πρωτεΐνης πρέπει να αναμένεται να εκτεθούν στην επιφάνεια των στοχευμένων κυττάρων. Η πλειονότητα των υγιών ατόμων έχει φονικά λεμφοκύτταρα που αναγνωρίζουν αυτά τα ιικά προϊόντα ( 210, 211) . Είναι αναπόφευκτο ότι αυτοάνοσες επιθέσεις θα γίνουν στα κύτταρα. Πού, πότε και με ποια αποτελέσματα μπορεί να συμβεί αυτό είναι εντελώς άγνωστο. Αλλά οι προοπτικές είναι απλώς τρομακτικές. Ωστόσο, εκατοντάδες εθελοντές που δεν ενημερώθηκαν ποτέ για αυτούς τους αναπόφευκτους κινδύνους έχουν ήδη λάβει ενέσεις εμβολίων DNA και mRNA που κωδικοποιούν την ακίδα πρωτεΐνη του ιού, και πολλά άλλα θα ακολουθήσουν σύντομα. Κανένα γονιδιακό εμβόλιο δεν έχει λάβει έγκριση για ανθρώπινη χρήση και τα υπάρχοντα γονιδιακά εμβόλια για τον κορωνοϊό δεν έχουν υποβληθεί σε προκλινικές δοκιμές όπως απαιτείται συνήθως από τους διεθνείς κανονισμούς.
    Η Γερμανία, μια χώρα της οποίας ο πληθυσμός απορρίπτει ευρέως τους γενετικούς χειρισμούς των τροφίμων και αντιτίθεται σε πειράματα με ζώα, τώρα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτών των γενετικών πειραμάτων σε ανθρώπους. Νόμοι και κανονισμοί ασφαλείας έχουν παρακαμφθεί με τρόπο που, υπό κανονικές συνθήκες, ποτέ δεν θα ήταν δυνατόν. Μήπως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση εξακολουθεί να κηρύσσει «επιδημία» και κατάσταση εθνικής ανησυχίας »- ελλείψει σοβαρών νέων λοιμώξεων;

Για το λόγο αυτό, ο νέος γερμανικός νόμος για την προστασία των λοιμώξεων εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να κάνει εξαιρέσεις από τις διατάξεις του νόμου περί φαρμάκων, του ιατρικού κανονισμού περί ιατρικών συσκευών και κανονισμού για την ασφάλεια και την υγεία στην εργασία. Και αυτό έχει δώσει το πράσινο φως στο πρόγραμμα ταχείας ανάπτυξης εμβολίων.
 
    Αλλά οι συγγραφείς αναρωτιούνται αν ο νόμος για την προστασία των λοιμώξεων μπορεί να φτάσει μέχρι τώρα να επιτρέψει τη διεξαγωγή γενετικών πειραμάτων σε ανθρώπους που δεν έχουν ενημερωθεί για τους πιθανούς κινδύνους. 


Πανδημία ή όχι πανδημία - ο ρόλος του Π.Ο.Υ


Στην πραγματικότητα, δεν είχαμε μια ελαφρύτερη εκδοχή διαφημιστικού τύπου εμβολιασμού πριν;

Το ίδιο συνέβη και με τη «γρίπη των χοίρων» το 2009. Σε όλους είχε ειπωθεί, ότι χρειαζόταν απεγνωσμένα ένα εμβόλιο για να σταματήσει η θανατηφόρα πανδημία.

Τα εμβόλια παρήχθησαν τότε με θαυματουργή ταχύτητα - και πωλήθηκαν μαζικά σε χώρες σε όλο τον κόσμο.

Πριν από το 2009, μια πανδημία απαιτούσε τρία κριτήρια (226) :

  • Το παθογόνο πρέπει να είναι νέο.
  • Το παθογόνο πρέπει να εξαπλωθεί και να διασχίσει τις ηπείρους γρήγορα.
  • Το παθογόνο πρέπει γενικά να προκαλεί σοβαρές και συχνά θανατηφόρες ασθένειες

Η γρίπη των χοίρων αποδείχθηκε ότι πληρούσε τα δύο πρώτα κριτήρια, αλλά όχι το τρίτο

Επειδή η έκκληση για κήρυξη πανδημίας ήταν πολύ πιεστική, ειδικά από την φαρμακευτική βιομηχανία, σημαντικοί χρηματοδότες του ΠΟΥ ( 227 ) , ο ΠΟΥ έκοψε το Γόρδιο δεσμό με ένα ιδιοφυές χτύπημα. 

Μια πανδημία, δήλωσε, μπορεί να πάρει ήπια ή σοβαρή πορεία!

Το 2010, ο ορισμός της πανδημίας απλοποιήθηκε ακόμη περισσότερο ως «μια παγκόσμια εξάπλωση μιας νέας ασθένειας ». Η Γρίπη και οι κορωνοϊοί συνεχώς υποβάλλονται σε μετάλλαξη και αναμένεται ότι θα εμφανίζονται περιστασιακά παραλλαγές που προκαλούν κάπως άτυπη ασθένεια που θα μπορούσε τότε να ονομαστεί «νέα». Η γρίπη των χοίρων αποτέλεσε το στάδιο για μια πρώτη άσκηση στην  χάραξη στρατηγικής για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας με δημιουργία πανικού. Ένας τυπικός τίτλος: 

«Γρίπη των χοίρων: η ηρεμία πριν την καταιγίδα?" (228) εμφανίστηκε τον Δεκέμβριο του 2009 όταν ήταν σαφές ότι ουσιαστικά κανείς δεν ήταν άρρωστος και η πορεία της λοίμωξης ήταν πιο ήπια από προηγούμενα κύματα γρίπης. Ωστόσο, οι ιολόγοι προειδοποίησαν ότι υποτιμούσαν τον «Επικίνδυνο» ιός: «Εάν κοιτάξουμε αυτόν τον ιό σε πείραμα σε ζώα και να το συγκρίνουμε με τους προηγούμενους ιούς, βλέπει κανείς ότι ο ιός δεν είναι καθόλου αβλαβής! Είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τον ετήσιο ιό H3N2. "Λαμπρά. Αλλά τι έχει αυτό να κάνει με την ανθρώπινη ιατρική; 

Ποιος εξέχων επιστήμονας διέδωσε αυτό το τρομακτικό συμπέρασμα με τέτοια πεποίθηση; 

Αχ ναι, κάποιος καθηγητής Drosten.

Το άρθρο συνέχιζε: Όταν, τις επόμενες ημέρες των Χριστουγέννων, οι Γερμανοί αναμείξουν έντονα τους ιούς τους, ένα δεύτερο κύμα φαίνεται αναπόφευκτο. Αυτό θα μπορούσε να είναι πολύ πιο σοβαρό από το πρώτο.

    Ένα δεύτερο κύμα είχε προβλεφθεί, με το ιατρικό σύστημα υγείας απελπιστικά συγκλονισμένο, λέει, όχι ο καθηγητής Drosten αυτή τη φορά, αλλά ο καθηγητής Peters από το Πανεπιστήμιο του Münster. Φοβόταν ότι ο αριθμός των κρεβατιών μέσα στις μονάδες εντατικής θεραπείας θα ήταν ανεπαρκείς. Επιπλέον, πολλοί ασθενείς θα χρειαζόταν τεχνητή αναπνοή. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν δραματικές καταστάσεις στα συντριπτικά υπερπλήρη νοσοκομεία.

Αισθάνεστε κάποιο  déjà-vu αυτήν τη στιγμή;

Ένας εθνικός εμβολιασμός με το βιαστικά παραγόμενο και μόλις δοκιμασμένο H1N1εμβόλιο συστηνόταν. 60 εκατομμύρια δόσεις ανοσο-ενισχυμένου εμβολίου αγοράστηκε για τον γερμανικό πληθυσμό. Βέβαια αγοράσθηκε μη ανοσο-ενισχυμένο εμβόλιο μόνο για υψηλά ιστάμενα μέλη της κυβέρνησης (229) .Και πάλι, όλα αυτά συνέβαιναν όταν ήταν σαφές ότι η πανδημία γρίπης των χοίρων διένυε μια ελαφριά πορεία. Η πλειοψηφία του κοινού αποφάσισε με σύνεση ενάντια στους ανόητους εμβολιασμούς. 

Ποιο ήταν το τέλος της ιστορίας; 

Φορτηγά φορτωμένα με πάνω 50 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου που έληξαν απορρίφθηκαν στο εργοστάσιο ενέργειας του Magdeburg. Όπως και τα χρήματα των φορολογουμένων… όχι, στην πραγματικότητα όχι, τα χρήματα απλά άλλαξαν χέρια. Εκτιμώμενο κέρδος για τη φαρμακευτική βιομηχανία: 18 δισεκατομμύρια δολάρια των ΗΠΑ (230 ).

Στην πραγματικότητα, αυτό δεν ήταν το τέλος του φιάσκου. Σχεδόν ξεχασμένο σήμερα είναι ότι ένα ανοσοενισχυμένο εμβόλιο γρίπης των χοίρων προκάλεσε παρενέργειες που κατέστρεψαν χιλιάδες ζωές ( 231, 232 ) . 

Οι παρενέργειες προκλήθηκαν επειδή αντισώματα κατά του ιού αντέδρασαν διασταυρωμένα με στόχο τον εγκέφαλο των θυμάτων. Η ζημιά ήταν το αποτέλεσμα μιας κλασικής αυτοάνοσης νόσου που προκαλείται από αντισώματα. Η παρενέργεια ήταν σχετικά σπάνια. 

Η επίπτωση ήταν πιθανώς κάτι της τάξης του 1 in10.000, αλλά το αποτέλεσμα ήταν τραγικό επειδή τόσα εκατομμύρια έλαβαν το εμβόλιο, ουσιαστικά για το τίποτα, δεδομένου ότι η λοίμωξη γενικά διένυε μια ήπια πορεία. 

Αναδρομικά, πρέπει να γίνει δεκτή ότι η αναλογία κινδύνου-οφέλους του εμβολιασμού της γρίπης των χοίρων ήταν καταστροφική. Αυτό συμβαίνει όταν πραγματοποιείται μαζικός εμβολιασμός χωρίς να χρειάζεται.


8

Αποτυχία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης


Είναι πιο εύκολο να ξεγελάσεις τους ανθρώπους παρά να τους πείσεις ότι έχουν ξεγελαστεί.                                                                                                                (ΜΑΡΚ ΤΟΥΕΪΝ)


Σε μια ενεργή δημοκρατία, τα μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να παρέχουν στο κοινό αληθινές ειδήσεις, να προωθούν τη διαμόρφωση γνώμης μέσω κριτικής και συζήτησης και να επιβλέπουν τη δράση της κυβέρνησης ως «τέταρτη δημόσια αρχή» με αμεροληψία και αυτονομία. Αυτό που έχουμε βιώσει κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού είναι ακριβώς το αντίθετο (233) .Όλοι οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί έγιναν υπηρἐτες και φωνή της κυβέρνησης. Ο Τύπος δεν ήταν καλύτερος. Όσον αφορά την αλήθεια, την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την υπηρεσία προς το κοινό - ο κώδικας δεοντολογίας του Τύπου εξαφανίστηκε από τη σκηνή. Παγκόσμια.


Πού θα βρεθούν αληθινές πληροφορίες;


Και πού ήταν οι κριτικές συζητήσεις για οποιαδήποτε πληροφορία;
    Μας παρουσίασαν ενοχλητικές εικόνες και τρομακτικά νούμερα -πρωί, μεσημέρι και νύχτα. Κάποιος έδινε πάντα μια προειδοποίηση κάπου -Drosten, Wieler, Spahn, Merkel. 

Κανείς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν αμφισβήτησε ποτέ αυτές τις προειδοποιήσεις ή διερεύνησαν την αλήθεια τους.

Ο φόβος του πληθυσμού φαίνεται να είναι η μόνη ατζέντα ( 234 ) . Αναφορές σε εκατομμύρια  θανατηφόρων θυμάτων παρουσιάστηκαν χωρίς να αναφερθεί ότι βασίστηκαν σε υπολογισμούς μοντέλου. Δεν αναφέρθηκε ότι ο Ferguson, ο παραγωγός αυτών των αριθμών, ήταν πάντα εντελώς λάθος στις πολυάριθμες προβλέψεις  καταστροφικές του προβλέψεις.

Ταυτόχρονα, τα μέσα ενημέρωσης απείχαν από το να αμφισβητούν πώς οι αριθμοί από το RKI συγκεντρώνονται, τι σημαίνουν και τι θα μπορούσε, ή μάλλον δεν θα μπορούσε να είναι αυτό που συγκέντρωναν. Αντ' αυτού, οι αριθμοί έγιναν αποδεκτοί χωρίς καμία κριτική και χρησιμοποιήθηκαν για να φοβίσουν το κοινό.

Πού ήταν η ανοιχτή συζήτηση;


Δεν θα μπορούσε να ήταν πιο μονότονο. Πάντα οι ίδιοι «ειδικοί» -  υπήρχαν προφανώς μόνο δύο ειδικοί στη Γερμανία. Γιατί δεν υπήρχε ποτέ συζήτηση μεταξύ των κυβερνητικών συμβούλων και των κριτικών όπως ο Δρ Wolfgang Wodarg, ειδικός πνευμονολόγος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης κατά της διαφθοράς “Transparency International” της Γερμανίας; 

Μια ανοιχτή και αντικειμενική ανταλλαγή απόψεων;:

Ο Drosten και ο Wieler, ο Bhakdi και ο Wodarg μαζί σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης. Καλά, δεν βασίζονται  στον Bhakdi ή τον Wodarg ή πολλούς άλλους κριτικούς τα κυβερνητικά μαθήματα. Απλώς δεν ήθελε η κυβέρνηση.

Υπήρξαν πολλές συζητήσεις για το πώς ο σουηδικός τρόπος χωρίς κλείδωμα επικρίνεται από Σουηδούς εμπειρογνώμονες. Ότι ο γερμανικός τρόπος είχε επίσης μαζικά κριτική από πολλούς γνώστες πολίτες στη χώρα τους δεν ήταν ποτέ αντικείμενο συζήτησης.

Εκτός από το Wodarg, ο ανοσολόγος και τοξικολόγος καθηγητής Stefan Hockertz επεσήμανε νωρίς ότι πρέπει η σοβαρότητα του SARS-CoV-2 να εκτιμηθεί παρόμοια με εκείνη των κοινών ιών γρίπης, και ότι η εφαρμογή των μέτρων ήταν εντελώς υπερβολική. Επίσης ο Christof  Kuhbandner, καθηγητής ψυχολογίας, ο οποίος επανέλαβε αρκετές φορές ότι δεν υπήρχε επιστημονική βάση για αυτά τα μέτρα (235) . 

Πώς θα μπορούσε να ξέρει, οι άνθρωποι ρωτούσαν; 

Το ενδιαφέρον είναι ότι κάθε παρατηρητικό άτομο με θεμελιώδη κατανόηση της θεωρίας αριθμών μπορεί να χρειαστεί χρόνο για την ανάλυση των στατιστικών και να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα. 

Υπάρχουν θέματα που εκτείνονται σε πολλά επιστήμες. Ο Δρ Bodo Schiffmann, ειδικός ωτορινολαρυγγολόγος από το Sinsheim, έκανε τη δουλειά που έπρεπε να είχαν κάνει οι δημοσιογράφοι. Σχεδόν καθημερινά  δημοσίευσε βίντεο στο κανάλι του στο You Tube με απαράμιλλη ενέργεια και επιμονή να ενημερώσει το κοινό για τις τελευταίες εξελίξεις και να εξηγήσει τους αριθμούς και γιατί ήταν λάθος.

Οι κρίσιμες φωνές σε αυτή τη χώρα δεν ήταν μόνες, υπήρχαν πολλές άλλες παγκοσμίως ( 236 ,237 ) . Ειδοποιήθηκε το κοινό; 

Φαινόταν ότι ήταν εύκολο και επιτυχημένη στρατηγική απλώς να μην αναφέρονται αυτά τα πράγματα. αλλά μια τέτοια στρατηγική δεν έχει θέση σε ένα διαφωτισμένο δημοκρατικό κράτος.

    Αυτή η συγχρονισμένη «συστημική δημοσιογραφία» ήταν προφανής στους ειδικούς. Ο καθηγητής Otfried Jarren εξέφρασε την κριτική του στο Deutschlandfunk ( 238)) . "Για εβδομάδες τώρα, οι ίδιοι άνδρες και γυναίκες εμπειρογνώμονες και πολιτικοί κάνουν τη δική τους εμφάνιση και παρουσιάζονται ως «διαχειριστές κρίσεων». Αλλά κανείς δεν ρωτά ποιος έχει ποια εμπειρία και ποιος εμφανίζεται σε ποιο ρόλο. Επιπλέον, δεν υπάρχουν συζητήσεις μεταξύ αυτών των εμπειρογνωμόνων, αλλά μόνο μεμονωμένες δηλώσεις. 


Το παιχνίδι των αριθμών 

Μπορείτε να κάνετε πολλά με τους αριθμούς. Πάνω απ'όλα, μπορείτε να κάνετε τους ανθρώπους να φοβούνται.

Παράδειγμα 1: ποσοστό μόλυνσης. Το ποσοστό μόλυνσης αυξανόταν συνεχώς ,σύντομα το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης θα καταρρεύσει - αυτό που δεν είπαν ήταν ότι ο αριθμός των ανέκτησαν την υγεία τους επίσης αυξανόταν συνεχώς και ότι εκεί δεν υπήρχαν λόγοι για μια τέτοια υπόθεση της κατάρρευσης. Αυτό παρέμεινε μυστικό.

Παράδειγμα 2: ποσοστό θνησιμότητας. «Οι ΗΠΑ είχαν τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων παγκοσμίως." Στις 28 Μαΐου, οι νυχτερινές αναφορές ειδήσεων έδειξαν εικόνες των νεκρών: «Πέθαναν όλοι από την COVID-19. Με περισσότερους από 100.000 θανάτους, οι ΗΠΑ θρηνούν τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων παγκοσμίως. " Τώρα ξέρουμε ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των φτωχών ανθρώπων δεν πέθανε από  COVID-19, αλλά μάλλον από τα μέτρα που ελήφθησαν κατά της COVID-19.Επίσης, οι ΗΠΑ είναι η τρίτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο. Λοιπόν ίσως είναι πιο λογικό να δούμε τον αριθμό των θανάτων ανά 100.000 κατοίκους; Αυτός ο αριθμός ήταν σχετικά χαμηλός - πολύ κάτω από τους αριθμούς από την Ισπανία ή την Ιταλία.

Δεν άξιζε να το αναφέρουν αυτό; 

Επιπλέον, ένας καλός δημοσιογράφος θα μπορούσε επίσης να επισημάνει ότι ο «αριθμός των θανάτων» δεν είναι απόλυτη τιμή, τουλάχιστον επειδή οι μέθοδοι μέτρησης είναι διαφορετικές για κάθε χώρα.

Η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας ανά 100.000 πολίτες ήταν το Βέλγιο. Οι αριθμοί ήταν πολύ υψηλότεροι από ό, τι στην Ισπανία ή την Ιταλία. Ήταν η κατάσταση εκεί είναι τόσο δραματική; Όχι. Όπως φαίνεται ήδη, το βασικό πρόβλημα σχετίζεται με τη μέθοδο μέτρησης ( 45)) . Εάν αυτά τα γεγονότα δεν αναφέρονται από τα μέσα ενημέρωσης, τότε φυσικά οι αριθμοί δεν μπορούν να εκτιμηθούν σωστά.


Συκοφαντία και δυσφήμιση

Όταν ακούστηκαν επικριτικές φωνές, έγινε άμεση δράση για να τις σιωπήσουν και να τις συκοφαντήσουν. Ο ειδικός πνευμονολόγος  Wolfgang Wodarg ήταν ο πρώτος που ύψωσε τη φωνή του. Η εκστρατεία δυσφήμισης που ακολούθησε ήταν απαράμιλλη. Μόλις δημοσιεύσαμε τα πρώτα μας βίντεο στο YouTube προειδοποιώντας για τα υπερβολικά μέτρα και επισημάναμε ότι η Ιταλία μπορεί να έχει και άλλους επιβαρυντικούς παράγοντες, π.χ. τα υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης), υπήρχε ο πρώτος «fact check».Κάτω από τον τίτλο « Γιατί οι αριθμοί του Sucharit Bhakdi είναι λάθος», ένα άρθρο γρήγορα μπήκε στο "ZDF Mediathek". Υποτίθεται ότι ο Nils Metzger φτάνει στο εξής συμπέρασμα ( 239 ) : 

«Καθηγητής Βιολογίας υποτιμάει τον κίνδυνο κορωνοϊού». 

Μια καλή αφετηρία δεδομένου ότι ο τίτλος έδειξε αμέσως ότι δεν ασχολείται γιατρός που είχε δει αμέτρητους ασθενείς και ήταν ειδικός στις επιδημιολογικές  λοιμώξεις, αλλά βιολόγος. Και σε κάποιο σημείο η κλασική κατάσταση κατά την οποία βάζουν στο στόμα σας πράγματα που δεν έχετε πει ποτέ – για να σας δυσφημίσουν. 

Metzger: «Το να παρουσιάζεις την ατμοσφαιρική ρύπανση ως μοναδικό παράγοντα για την κρίση - όπως έκανε ο Sucharit Bhakdi στο βίντεο του - δεν είναι επιστημονικό. " Φυσικά ποτέ δεν ισχυρίστηκα πουθενά ότι ο μεγάλος αριθμός θυμάτων ήταν αποκλειστικά λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γιατί αυτό θα ήταν πράγματι μη επιστημονικό. Αυτή η δήλωση ήταν ένα καταφανές ψέμα. Αλλά οι πιστοί του ARD / ZDF δύσκολα θα μπορούσαν να το κάνουν μια προσπάθεια ελέγχου των «πραγματικών» γεγονότων. Δυστυχώς, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που νομίζουν ότι τα πράγματα που αναφέρονται από τους δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, πρέπει να είναι αληθινά. Δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει.


Λογοκρισία απόψεων


Άρθρο 5 του γερμανικού συντάγματος:

Άρθρο 5 [Ελευθερία έκφρασης]

(1) Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να εκφράζεται και να διαδίδει ελεύθερα τις δικές του απόψεις σε ομιλία, γραφή και εικόνες και να ενημερώνεται χωρίς εμπόδιο από γενικά προσβάσιμες πηγές. Η Ελευθερία του Τύπου και ελευθερία έκφρασης μέσω εκπομπών και ταινιών πρέπει να διασφαλίζεται. Δεν θα πρέπει να υπάρχει καμμία λογοκρισία.

Δεν υπάρχει χώρος για κριτική γνώμη είτε στον δημόσιο τύπο είτε στο κοινό στις εκπομπές. Η μόνη εναλλακτική λύση ήταν μέσω των κοινωνικών μέσων, όπου το κοινό θα μπορούσε να ενημερωθεί μέσω βίντεο του YouTube. Αλλά ακόμη και εδώ, η ελευθερία της έκφρασης είναι πλασματική Μπορείτε να βρείτε αρκετά βίντεο που ξεφεύγουν ατιμώρητα ακόμα κι αν προωθούν ψέματα, μίσος και αναταραχή. 

Το You Tube προφανώς δεν έχει κανένα πρόβλημα με αυτά. Ωστόσο, μια συνέντευξη στον Αυστριακό τηλεοπτικός σταθμός Servus TV για τον κορωνοϊό διαγράφηκε. Αυτό συνέβη σε πολλά βίντεο που συμμετείχαν επιστήμονες που ασκούσαν κριτική  σε αυτό το θέμα. 

Η Susan Wojcicki, Διευθύνων Σύμβουλος του YouTube, είπε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης (240 ) : «Όλα όσα παραβιάζουν τις συστάσεις του ΠΟΥ θα αποτελούν παραβίαση των οδηγιών μας.Επομένως, η διαγραφή είναι ένα άλλο σημαντικό μέρος των οδηγιών μας. "

Ο ΠΟΥ δεν ήταν υπεύθυνος για την ψευδή πανδημία της γρίπης των χοίρων το 2009 ; 
Ο ΠΟΥ δεν ήταν αυτός που υπερεκτίμησε τη θνησιμότητα της COVID-19 σε μεγάλη κλίμακα και οδήγησε τον κόσμο σε μια κρίση με αυτό και με άλλα λάθη; Αυτό ο ίδιος ο ΠΟΥ δεν ορίζει τώρα το πρότυπο για το τι μπορεί να ειπωθεί;

Το WhatsApp αντέδρασε επίσης. Η λειτουργία προώθησης περιορίστηκε για να περιέχει τη διανομή των Fake News κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού. Αλλά ποιος καθορίζει ακριβώς εάν οι ειδήσεις είναι ψεύτικες; 

Τι γίνεται αν η δική μας κυβέρνηση διανέμει Fake News; Στις 14 Μαρτίου, το Υπουργείο Υγείας προειδοποίησε μέσω Twitter:   

>>Προσοχή FAKE NEWS! Υποστηρίζεται και διανέμεται γρήγορα ότι το Ομοσπονδιακό Υπουργείο  υγείας / ομοσπονδιακή κυβέρνηση σύντομα θα ανακοινώσει περαιτέρω τεράστιους περιορισμούς στη δημόσια ζωή.Αυτό δεν είναι αληθινό!

Δύο ημέρες αργότερα, στις 16 Μαρτίου, ανακοίνωσε περαιτέρω τεράστιους περιορισμούς στη δημόσια ζωή.

Ο Άγγλος Καθηγητής John Oxford, ένας από τους πιο γνωστούς ιολόγους παγκοσμίως, είπε τα ακόλουθα σχετικά με την κρίση του κορωνοϊού ( 241 ) : 

"Προσωπικά, εγώ θα έλεγα ότι η καλύτερη συμβουλή είναι να ξοδεύετε λιγότερο χρόνο παρακολουθώντας τηλεοπτικές ειδήσεις που είναι εντυπωσιακές αλλά όχι πολύ καλές. Προσωπικά, θεωρώ ότι αυτή η επιδημία COVID είναι παρόμοια με μια κακή επιδημία της γρίπης του χειμώνα. Υποφέρουμε από επιδημία των μέσων ενημέρωσης! "


Ο Γερμανός «καλός πολίτης» και η αποτυχία της πολιτικής.

Είναι πιο εύκολο να πιστέψεις ένα ψέμα που έχεις ακούσει χίλιες φορές απ'ότι να πιστέψεις μια αλήθεια που έχετε ακούσει μόνο μία φορά (ABRAHAM LINCOLN)


Είχαμε μια διαίρεση στη χώρα μια φορά πριν - κατά τη διάρκεια του ζητήματος των προσφύγων. Οι απόψεις ποικίλλαν ευρέως και έγινε λόγος για τους επονομαζόμενους «καλούς πολίτες», τους επονομαζόμενους «θυμωμένους πολίτες», οι όχι και τόσο καλοί.

Αυτή τη φορά είναι πολύ χειρότερο. Οι φιλίες διαλύονται. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον με ασυμβίβαστες διαφορές. Μιλούν ο ένας, εναντίον του άλλου -αλλά όχι μεταξύ τους. Ορισμένοι προκαλούνται από ανησυχίες σχετικά με παράπλευρες ζημιές. Άλλοι βλέπουν τον εαυτό τους ως υποστηρικτές για τα δικαιώματα των ηλικιωμένων που θα θυσιαστούν για την οικονομία.

Εδώ είναι μία περίληψη από μια τοπική εφημερίδα με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ όταν απευθύνθηκε στο έθνος με την απόφαση να παρατείνει τον υποχρεωτικό εγκλεισμό: «Ήμουν πολύ ανακουφισμένη. Ανακουφισμένη, ότι προφανώς κάναμε τα πάντα σωστά την κοινωνική μας αποστασιοποίηση, τη θυσία μας από το να μην συναντούμε φίλους ή να επισκεπτόμαστε την οικογένεια και όλα αυτά. Ήμουν πολύ ανακουφισμένη που θα το συνεχίσουμε στο μέλλον». Δυστυχώς, δεν είναι προσωπική γνώμη. Η επιδημία των μέσων διεκδικεί πολλά θύματα.

Διακεκριμένος ψυχολόγος, ο καθηγητής Gerd Gigerenzer, είπε για αυτό το ζήτημα (234): 

« Είναι εύκολο να προκαλέσεις φόβο κινδύνου σοκ στους ανθρώπους. Αυτές είναι καταστάσεις όπου πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν ξαφνικά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτός ο νέος coronavirus θα μπορούσε να είναι ένας τέτοιος κίνδυνος σοκ, ακριβώς όπως οι τρομοκρατικές ενέργειες στο αεροπλάνο, ή άλλες πανδημίες. Εάν, ωστόσο, οι θάνατοι εξαπλωθούν σε διάστημα ενός έτους, δεν μας φοβίζει, ακόμα και αν ο αριθμός είναι σημαντικά υψηλότερος." 

    Πράγματι. Χωρίς τα μέτρα που δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα καθόλου και προς το τέλος της επιδημίας, εξετάζουμε πολύ λιγότερους από 10.000 που λέγονται ‘’θάνατοι κορωνοϊού’’ στη Γερμανία (Worldometers, Ιούλιος 2020).

    Στη Γερμανία, περίπου 950.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο. Από αυτούς, περισσότεροι από το ένα τρίτο (350.000) πεθαίνουν από καρδιαγγειακά νοσήματα και 230.000 από καρκίνο ( 242) .

Πολλοί από αυτούς τους 950.000 θανάτους θα μπορούσαν να προληφθούν με πληροφορίες και εκπαίδευση, ξεκινώντας από τα σχολεία και συνεχίζοντας για το ευρύ κοινό, σχετικά με τη σημασία της άσκησης και της υγιεινής διατροφής, σχετικά με τους κινδύνους της παχυσαρκίας και πολλών άλλων θεμάτων. Θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο. Και θα μπορούσαμε επίσης να έχουμε λιγότερους θανάτους από αναπνευστικές ασθένειες, όπου ένας μικρός ιός δεν θα ξεχειλίσει το ποτήρι, γιατί αυτή η σταγόνα δεν θα είναι μεγάλη ώστε να ξεχειλίσει. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τους κορωνοούς, αλλά και για πολλούς άλλους ιούς και βακτήρια που το έκαναν πάντα και θα συνεχίσουν να το κάνουν στο μέλλον.

Γιατί απέτυχαν οι πολιτικοί μας;

Αφού είχε καταλάβει τα πάντα, ένας συνάδελφος φώναξε: "Αλλά πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει είτε ότι η κυβέρνησή μας και οι σύμβουλοί τους είτε είναι εντελώς αδαείς ή ανίκανοι - ή, εάν δεν είναι, ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει κάποιο είδος πρόθεσης πίσω από αυτό. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθούν όλα αυτά;"

"Helmut Schmidt, Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας από το 1974 έως το 1982, ήταν ένας από τους τελευταίους Γερμανούς πολιτικούς με αξία. Κάποτε είπε: 

"Η ηλιθιότητα των κυβερνόντων δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάται." Είχε δίκιο, φυσικά, αλλά  ΤΟΣΟ ηλίθιοι; Σοβαρά; 

Κανείς δεν μπορεί και δεν θέλει να το πιστέψει αυτό. Επομένως, αυτό αφήνει μόνο το δεύτερο ερώτημα - ποια είναι η πρόθεση πίσω από όλα από αυτό; 

Και τώρα οι πολιτικοί αναρωτιούνται γιατί οι «θεωρητικοί συνωμοσίας» ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Γιατί η κυβέρνησή μας αγνόησε άλλες απόψεις και πήρε αποφάσεις τυχαία και χωρίς σταθερή βάση; Γιατί η κυβέρνηση μας δεν ενεργεί προς το γενικό συμφέρον και για το καλό των Γερμανών; Σύμφωνα με τον Johann Giesecke, οι πολιτικοί ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την πανδημία για προωθήσουν τις πολιτικές τους θέσεις  και ήταν απόλυτα πρόθυμοι να εφαρμόσουν μέτρα που δεν τεκμηριώθηκαν επιστημονικά ( 196 ) . 

"Οι πολιτικοί θέλουν να διαδηλώσουν την ικανότητά τους να ενεργούν, την ικανότητα λήψης αποφάσεων και κυρίως τη δική τους δύναμη. Το καλύτερο παράδειγμα για αυτό είναι ότι στις ασιατικές χώρες ψέκασαν τα πεζοδρόμια με χλώριο. Αυτό είναι εντελώς άχρηστο, αλλά δείχνει ότι το κράτος και οι αρχές κάνουν κάτι, και αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους πολιτικούς."

Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις από την Αυστρία ότι μπορεί να έχει δίκιο σε αυτό:

Κατά τη διάρκεια της διαχείρισης της κρίσης, η αυστριακή κυβέρνηση δεν εμπιστεύτηκε την εμπειρογνωμοσύνη των δικών της συμβούλων. Ένα αντίγραφο συνέντευξης  αποκάλυψε αργότερα ότι ο Καγκελάριος Σεμπαστιάν Κούρζ βασίζονταν περισσότερο σε φόβους παρά σε εξηγήσεις, εφαρμόζοντας τα άκαμπτα μέτρα, τα οποία διευκόλυναν το κοινό να αποδεχθεί κοινωνικές και οικονομικές επιβολές ( 243 ) .

Το έγγραφο στρατηγικής του γερμανικού Υπουργείου Εσωτερικών αποκαλύπτει ότι η ίδια ατζέντα είχε προβλεφθεί σε αυτήν τη χώρα (Γερμανί) .(154) 

Γιατί υπήρξε τόσο μικρή κριτική για την πορεία της κυβέρνησης στην οικονομία;

Ο επαγγελματίας του χρηματιστηρίου, Dirk Müller, έδωσε μια πειστική εξήγηση γιατί η πανδημία ήταν μια ευλογία για πολλούς ( 244 ) : εν ολίγοις, γιατί είναι πάντα η ίδια ιστορία: Οι μεγάλες εταιρείες κερδίζουν, οι μικρές χάνουν. Οι μεγάλες εταιρείες θα επιβιώσουν ενώ πολλές μικρές και μεσαίες εταιρείες καθώς και ιδιωτικές επιχειρήσεις θα εξαφανιστούν. Ο καθηγητής οικονομικών, Stefan Homburg, το χαρακτήρισε «τη μεγαλύτερη αναδιανομή του πλούτου σε κατάσταση ειρήνης». Ο χαμένος θα ήταν ο φορολογούμενος ( 245) .

Γιατί υπήρξε τόσο μικρή κριτική από τις τάξεις των επιστημόνων;

Ας μην είμαστε αφελείς. Η επιστήμη είναι εξίσου διεφθαρμένη με την πολιτική. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρείχε 10 εκατομμύρια ευρώ για έρευνα σχετικά με τον novel coronavirus, τον νέο κορωνοϊό. Κάθε Τομ, Ντικ και ο Χάρι που ήθελαν να ερευνήσουν αυτόν τον ιό θα έπρεπε να υποβάλουν αίτηση χρηματοδότησης. Έτσι πολύ σύντομα τώρα θα έχουμε πολλές, ενδεχομένως άχρηστες, πληροφορίες για το SARS-CoV-2 και υπό αυτές τις συνθήκες δεν είναι ακριβώς χρήσιμο να επισημάνουμε το σχετική ακινδυνότητα του ιού.

Συμπεράσματα: 

  • η κυβέρνηση δεσμεύεται να υπηρετεί το καλό των πολιτών η αντιπολίτευση δεσμεύεται να επιβλέπει την κυβερνητική δράση, 
  • ο Τύπος δεσμεύεται να ενημερώνει το κοινό με κριτική και ειλικρινή αναφορά 
  • όσοι γνωρίζουν (σε αυτήν την περίπτωση γιατροί και επιστήμονες) είναι υποχρεωμένοι να υψώσουν τη φωνή τους και να απαιτήσουν τεκμηριωμένες αποφάσεις.

Κάθε πολίτης που δεν εκπληρώνει τα καθήκοντά του είναι συνεργός των παράπλευρων ζημιών της κρίσης του κορωνοϊού.

9

 Quo Vadis; Προς τα πού πηγαίνουμε;


Μπορείτε να ξεγελάσετε όλους τους ανθρώπους κάποια στιγμή, και μερικούς από όλους τους ανθρώπους τώρα, αλλά δεν μπορείτε να ξεγελάσετε όλους τους ανθρώπους όλη την ώρα (ABRAHAM LINCOLN)


Οι αρμόδιες αρχές, οι πολιτικοί μας και οι σύμβουλοί τους έπαιξαν πραγματικά άθλιους ρόλους στο χειρισμό νέων και υποτιθέμενων επικίνδυνων λοιμώξεων της τελευταίας δεκαετίες, από BSE  γρίπη των χοίρων, EHEC έως και την COVID-19. Σε κανένα σημείο δεν έμαθαν από τα λάθη τους, και αυτό μειώνει την ελπίδα ότι θα είναι διαφορετικά το μέλλον. 

Αντιθέτως! Ενώ κατά τη διάρκεια της γρίπης των χοίρων αναδιένειμαν «μόνο» τα χρήματα των φορολογουμένων στη φαρμακευτική βιομηχανία, αυτή τη φορά τα προς το ζην καταστράφηκαν, το σύνταγμα καταπατήθηκε και ο πληθυσμός βασικά στερείται των θεμελιωδών δικαιωμάτων του: ελευθερία λόγου και γνώμης, ελευθερία κυκλοφορίας, ελευθερία μετεγκατάστασης, ελευθερία συνάθροισης, ελευθερία ενεργής εξάσκησης της θρησκείας, την ελευθερία να ασκείτε το επάγγελμά σας και να ζείτε.

Αγκυροβολημένο στο σύνταγμα είναι η αρχή της αναλογικότητας: η παρέμβαση του κράτους στα βασικά δικαιώματα πρέπει να είναι κατάλληλη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου. Και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό: η αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας δεν πρέπει ποτέ να παραβιαστεί.

Αυτό έπαψε να συμβαίνει εις βάρος της δημοκρατίας και του πολιτισμού.

    Έχουν περάσει σχεδόν 90 χρόνια από τότε που στη Γερμανία η κριτική και η ελεύθερη  δημοσιογραφία καταργήθηκε και τα μέσα ενημέρωσης μετατράπηκαν σε εκτεταμένο σκέλος του κράτους. 
    Έχουν περάσει σχεδόν 90 χρόνια από τότε που καταργήθηκε η ελευθερία και οι απόψεις του κοινού εξαναγκάστηκαν στην πολιτική γραμμή. 
    Έχουν περάσει σχεδόν 90 χρόνια από την τελευταία μαζική υστερία που βασίζεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. 
    Αν έχουμε μάθει μόνο ένα πράγμα από τις πιο σκοτεινές στιγμές της Γερμανικής μας ιστορίας, τότε σίγουρα είναι αυτό: Δεν πρέπει ποτέ να είμαστε αδιάφοροι και να κοιτάζουμε αλλού.Ειδικά όχι όταν η κυβέρνηση αναστέλλει τα θεμελιώδη δημοκρατικά μας δικαιώματα. Αυτή τη φορά, ήταν μόνο ένας ιός που χτύπησε την πόρτα μας, αλλά κοιτάξτε τι έπρεπε να περάσουμε ως συνέπεια:

  • Μαζική υστερία που τροφοδοτείται από τα μέσα.
  • Αυθαίρετες πολιτικές αποφάσεις
  • Μαζικοί περιορισμοί των θεμελιωδών δικαιωμάτων
  • Λογοκρισία της ελευθερίας έκφρασης
  • Ενισχυμένη συμμόρφωση των μέσων 
  • Δυσφήμιση των διαφωνούντων
  • Δημόσια καταδίκη
  • Επικίνδυνα ανθρώπινα πειράματα

Εάν αυτό δεν σας θυμίζει δικτατορία, τότε θα πρέπει να κοιμόσαστε κατά τη διάρκεια των μαθημάτων ιστορίας.Τα πράγματα που μένουν μαζί μας είναι βαθιά ανησυχία και φόβος. Επειδή τόσα πολλά έξυπνα και μορφωμένα άτομα έγιναν σαν στυμμένες λεμονόκουπες μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τριών μηνών, πρόθυμοι να υπακούσουν στις απαιτήσεις και τις εντολές της παγκόσμιας ελίτ.

Ο διάσημος ιολόγος Pablo Goldschmidt είπε ( 246 ) : 

" Είμαστε όλοι υποχρεωτικά εγκλεισμένοι. Στην Nice, υπάρχουν drones που επιβάλλουν πρόστιμα στους ανθρώπους. Πόσο μακριά αυτή η παρακολούθηση θα πάει; Πρέπει να διαβάσετε τη Χάνα Άρεντ και να κοιτάξετε πολύ προσεκτικά την προέλευση του ολοκληρωτισμού εκείνη την εποχή. Εάν τρομάξετε τον πληθυσμό, μπορείτε να κάνετε οτιδήποτε με αυτόν.’’

Προφανώς, έχει δίκιο. Ένα πράγμα είναι σαφές: υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να δουλέψουμε και όλοι πρέπει να επιμείνουμε σε αυτό. Οι κορωνοϊοί έχουν υποχωρήσει για αυτήν τη σεζόν, το ζήτημα εξαφανίζεται από τα πρωτοσέλιδα και από τη δημόσια σφαίρα - και σύντομα θα φύγει από τη μνήμη του λαού.

Αν εμείς, οι άνθρωποι, δεν απαιτήσουμε όλες τις παραβάσεις των πολιτικών για τον κορωνοϊό να αντιμετωπιστούν, τότε αυτοί που είναι στην εξουσία θα μπορούν να τα καλύψουν όλα με ένα μανδύα απόκρυψης.

Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να χτυπήσει την πόρτα μας κάποια άλλη απειλή. Το μόνο θετικό πράγμα που προήλθε από αυτό είναι ότι πολλοί άνθρωποι στη δική μας τη χώρα έχουν ξυπνήσει. Πολλοί έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα κύρια μέσα και οι πολιτικοί μπορούν να συμφωνήσουν να αλληλοϋποστηρίζονται σε πράγματα που δεν είναι καλά - και είναι ακόμη και κακά. Κάποιος μπορεί μόνο να ελπίζει ότι οι φωνές έκφρασης της λογικής δεν θα αποσιωπηθούν στο μέλλον από τις σκοτεινές δυνάμεις σε αυτήν τη γη.


10
Αποχαιρετισμός


Οι αναπνευστικοί ιοί είναι μια σημαντική αιτία θνησιμότητας παγκοσμίως, με εκτιμώμενους 2–3 εκατομμύρια θανάτους ετησίως. 

Πολλοί ιοί, συμπεριλαμβανομένων των ιών της γρίπης Α, ρινοϊούς, αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (RSV), ιοί παραϊνφλουέντζας, οι αδενοϊοί και οι κορωνοϊοί είναι υπεύθυνοι. 

Τώρα, συμπληρώθηκε με ένα νέο μέλος η λίστα. Όπως και με τους άλλους ιούς, ο ιός SARS-CoV-2 θέτει σε κίνδυνο ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους με σοβαρές προϋπάρχουσες καταστάσεις. Ανάλογα με τη χώρα και την περιοχή, 0,02 έως 0,4% αυτών των λοιμώξεων είναι θανατηφόρες, κάτι που είναι συγκρίσιμο με την εποχική γρίπη. 

Επομένως, ο SARS-CoV-2 δεν πρέπει να έχει καμία ειδική σημασία ως αναπνευστικό παθογόνο.

Η επιδημία του SARS-CoV-2 δεν ήταν ποτέ επιδημία εθνικού ενδιαφέροντος.

Η εφαρμογή των εξαιρετικών κανονισμών του νόμου για την προστασία των λοιμώξεων ήταν και εξακολουθούν να είναι αβάσιμοι. 

Στα μέσα Απριλίου 2020, ήταν απολύτως προφανές ότι η επιδημία έφτασε στο τέλος της και ότι τα ακατάλληλα προληπτικά μέτρα προκαλούσαν ανεπανόρθωτες παράπλευρες ζημιές σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ωστόσο, η κυβέρνηση συνεχίζει την καταστροφική σταυροφορία ενάντια στον τρομερό ιό, με αυτόν τον τρόπο αγνοώντας εντελώς τα θεμέλια της πραγματικής δημοκρατίας.

Και καθώς διαβάζετε αυτές τις γραμμές, τα ανθρώπινα πειράματα βρίσκονται σε εξέλιξη με εμβόλια βάσει των οποίων οι δυσοίωνοι κίνδυνοι δεν έχουν αποκαλυφθεί ποτέ στους χιλιάδες άγνωστους εθελοντές.

Είμαστε μάρτυρες της πτώσης και της καταστροφής της κληρονομιάς μας, του τέλους της εποχής του Διαφωτισμού.

Είθε αυτό το μικρό βιβλίο να ξυπνήσει τους homo sapiens αυτής της γης για να σηκωθεί και να απαιτήσει να ζήσει στο όνομα του. Και τερματίστε αυτήν την παράλογη αυτοκαταστροφή.


Τρίτη 30 Μαρτίου 2021

Corona : False alarm Part2




 5


Παράπλευρες απώλειες


    Ο Δρ David L. Katz, Πρόεδρος της Πρωτοβουλίας True Health, ρώτησε στις 20 Μαρτίου εάν ο αγώνας μας εναντίον του κορωνοϊού ήταν χειρότερος από την ασθένεια (167) . Δεν θα μπορούσε να υπάρξουν άλλα πιο συγκεκριμένα μέσα για την καταπολέμηση της νόσου; Τι γίνεται με όλες τις παράπλευρες ζημιές;
    Ο καθηγητής του Στάνφορντ Σκοτ ​​Άτλας είπε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης ότι κάτω από την λανθασμένη υπόθεση ότι πρέπει να περιορίσουμε τον COVID-19, έχουμε δημιουργήσει μία καταστροφική κατάσταση στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης (168 ) . Παράλογοι φόβοι προκλήθηκαν παρόλο που η ασθένεια στο σύνολό της είναι ήπια. Έτσι, δεν υπάρχει λόγος για εκτεταμένα τεστ στον γενικό πληθυσμό και πρέπει να γίνονται μόνο όπου απαιτείται, δηλαδή σε νοσοκομεία και γηροκομεία. Στο τέλος Απριλίου, ο Άτλας δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Έχουμε τα δεδομένα  - σταματήστε τον πανικό και την απομόνωση " (169) .
    Στη Γερμανία, ο Wolfgang Schäuble, πρόεδρος του γερμανικού κοινοβουλίου, δήλωσε ότι δεν υπόκεινται απολύτως όλα στην προστασία της ζωής (170 ).
    << Αν υπάρχει κάτι που έχει απόλυτη αξία στο σύνταγμά μας, είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια που είναι απαραβίαστη. Αλλά δεν αποκλείει ότι μπορεί να πεθάνουμε.>>
     Τα μέσα ενημέρωσης αντέδρασαν άμεσα με δίκαιη αηδία: " Ανθρώπινη αξιοπρέπεια έναντι της ανθρώπινης ζωής - μπορείτε να ισορροπήσετε το ένα με το άλλο; " (171) .
    Πολλοί εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν ότι έχουμε θυσιάσει και τα δύο.
    Οι υποστηρικτές των άσκοπων μέτρων υποστηρίζουν ότι κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να ζει όσο το δυνατόν περισσότερο. Ακόμα κι αν ο ιός ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, ήταν ακόμα λάθος. Χωρίς τον ιό, ο νεκρός μπορεί να είχε ζήσει μήνες ή ακόμα και χρόνια περισσότερο. Είναι ηθικό καθήκον μας να θυσιάζουμε τις προσωπικές μας επιθυμίες και ανάγκες όταν διακυβεύονται ζωές άλλων. Η οικονομία μπορεί να ανακάμψει, οι νεκροί δεν μπορούν. Το μάντρα της Μέρκελ, με ρυθμό χορωδίας ακουγόταν κάθε μέρα και νύχτα από τους ένθερμους οπαδούς της: "
Η προστασία της υγείας των πολιτών μας πρέπει, με κάθε κόστος, να παραμείνει." Αξιότιμο καθώς ακούγεται, προδίδει μια ανησυχητική αδυναμία κατανόησης της ουσίας της δημόσιας ευημερίας. Οι ακόλουθοι αριθμοί έχουν ήδη παρουσιασθεί αλλά λόγω της σημασίας τους, θα επαναληφθούν εδώ. Κατά τη διάρκεια της πορείας ολόκληρης της επιδημίας, ο μέγιστος αριθμός 10 στους 10.000 ήταν για άνω των 80 ετών-ηλικιωμένοι που είχαν πεθάνει με ή από τον ιό. Ο αριθμός των «αληθινών» θανάτων COVID-19 δεν μπορεί να είναι υψηλότερος από 1-2 ανά 10.000. Πόσες ανθρώπινες ζωές πραγματικά παρατάθηκαν από τα τρομερά μέτρα; Ίσως 2-4 ανά 10.000; Ή ακόμα και 4-8;Αλλά σίγουρα όχι περισσότεροι. Και με ποιο κόστος; Ο ένας υπάλληλος του GMI που τόλμησε να συντάξει μια ανάλυση για την παράπλευρη ζημιά στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης μπήκε σε διαθεσιμότητα. Η κυβέρνηση απλά δεν ενδιαφέρονταν. Τίποτα δεν μπορεί να τοποθετηθεί πάνω από την ανθρώπινη ζωή.
    Αλλά ποιες είναι οι συνέπειες για την υγεία και την ευημερία του πληθυσμού σε περίπτωση κατάρρευσης της οικονομίας όπου οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το τέλος της ύπαρξής τους;

Οικονομικές συνέπειες

Θα χτυπήσει όλες τις χώρες. Η παγκόσμια οικονομική κρίση θα μπορούσε να βυθίσει 500 εκατομμύρια άτομα στη φτώχεια, όπως αναφέρεται σε έγγραφο του, ο ΟΗΕ ( 172)) .
    Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) αναμένει δραματική μείωση έως και 30% της Αμερικανικής οικονομίας (173 ) . Ο διευθυντής της FED Jerome Powell εκτιμά ένα 20% έως 25% αύξηση του ποσοστού ανεργίας. Σχεδόν 36,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους. Είναι «η πιο τραυματική απώλεια θέσεων εργασίας στην ιστορία της οικονομίας των ΗΠΑ», λέει ο Γκρέγκορι Ντάκο, επικεφαλής οικονομολόγος των οικονομικών του Ινστιτούτου της Οξφόρδης(174 ) .
    Η επιτροπή της ΕΕ προβλέπει μια βαθιά ύφεση ιστορικού μεγέθους για την Ευρώπη(175).        Σύμφωνα με την πρόβλεψή τους, η οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 7% και δεν θα ανακάμψει εντελώς τον επόμενο χρόνο. 
    Και στη Γερμανία επίσης, η οικονομία αρχίζει να καταρρέει. Από το δεύτερο μισό του Μαρτίου είναι κάτω από το 80% των κανονικών οικονομικών επιδόσεων (176) . Αποζημίωση μειωμένου χρόνου εργασίας, καταγράφεται για περίπου 10 εκατομμύρια υπαλλήλους. Χωρίς το μειωμένο ωράριο εργασίας, το ποσοστό ανεργίας θα είχε αυξηθεί δραματικά, παρόμοιο με τις ΗΠΑ. Τον Απρίλιο έχουμε «μόνο» 300.000 επιπλέον άνεργους (177 ) . Αλλά αυτό θα το είναι το τέλος της ιστορίας, όχι με μεγάλη επιτυχία.
    Η κυβέρνηση καυχιέται ότι υφαίνει δίχτυα ασφαλείας, το «μεγαλύτερο πακέτο διάσωσης στην ιστορία της Γερμανίας» θα βοηθήσει στην άμβλυνση των παράλληλων απωλειών ( 178) . Αλλά αυτό το πακέτο διάσωσης είναι γελοίο σε σχέση με τη ζημιά που έχει γίνει. Αμέτρητοι άνθρωποι πέφτουν μέσα από το δίχτυ. Καταστράφηκαν και χάθηκαν ζωές. Δεν μπορούν να σωθούν από δίχτυα ασφαλείας.


Διακοπή της ιατρικής περίθαλψης

    -Πολλοί που ήταν άρρωστοι φοβόντουσαν να επισκεφθούν τα νοσοκομεία επειδή φοβόταν να πιάσουν τον «Δολοφόνο ιό».
    -Συχνά, οι ηλικιωμένοι προτιμούσαν να μην «βαρύνουν» τους γιατρούς τους, οι οποίοι νόμιζαν ότι παλεύαν για να σώσουν ασθενείς με COVID-19.
    -Οι ασθενείς που χρειάζονταν ιατρικές εξετάσεις απομακρύνθηκαν και ότι δεν ήταν " ζωτικής σημασίας " ακυρώθηκε ή αναβλήθηκε.

    -Δεν πραγματοποιήθηκαν ιατρικά τσεκάπ.

    -Οι επεμβάσεις αναβλήθηκαν για να ελευθερωθεί η δυναμικότητα για «ασθενείς με κορωνοϊό».
    -Η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών και των παιδιών αυξήθηκε.
    -Ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξήθηκε.


Ναρκωτικά και αυτοκτονίες

Μετά την οικονομική κρίση του 2008, ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξήθηκε σε όλες τις χώρες σε όλον τον κόσμο. Σύμφωνα με το National Health Group Well Being Trust,η ανεργία, η οικονομική πτώση και η απόγνωση θα μπορούσαν τώρα να οδηγήσουν 75.000 Αμερικανούς σε κατάχρηση ναρκωτικών και αυτοκτονίες (179) . Η αυστραλιανή κυβέρνηση εκτιμά αύξηση των αυτοκτονιών κατά 50% ( 180)) , αριθμός 10 φορές υψηλότερος από τον αριθμό "θάνατοι από κορωνοϊό". Λόγω της ανεργίας και της φτώχειας προβλέπεται επίσης σημαντική αύξηση των ποσοστών αυτοκτονίας στη Γερμανία ( 181 ).

Καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια

Η ανεργία αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής σε βαθμό συγκρίσιμο με το κάπνισμα, τον διαβήτη και την υπέρταση ( 182 ) . Αλλά πού εξαφανίστηκαν όλοι οι ασθενείς με καρδιακές προσβολές; Οι εισαγωγές σε μονάδες έκτακτης ανάγκης μειώθηκαν κατά 30% σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα. Όχι επειδή οι ασθενείς θεραπεύτηκαν από θαύμα αλλά είχαν τρομοκρατηθεί ότι θα μολύνονταν από τον " δολοφονικό " ιό στο νοσοκομείο. Τα προκαταρκτικά συμπτώματα αγνοήθηκαν, παρά το γεγονός ότι τέτοια συμπτώματα είναι συχνά ο προάγγελος μιας θανάσιμης προσβολής και χρειάζεται στενή παρακολούθηση στο νοσοκομείο.
    «Αυτή είναι η πιο επικίνδυνη εξέλιξη… Υπάρχουν τώρα 50% λιγότεροι ασθενείς με ήπια συμπτώματα στo θάλαμο εντατικής θεραπείας », εξηγεί ο Δρ Sven Thonke, επικεφαλής ιατρός στην Κλινική Νευρολογίας στο Χάναου σε συνέντευξη σε εφημερίδα ( 181)) .Πολλά εκκρεμή εγκεφαλικά επεισόδια προκαλούν αρχικά ήπια συμπτώματα όπως ζάλη, προβλήματα ομιλίας,οπτικά προβλήματα και μυϊκή αδυναμία. Ο Thonke: «Υπάρχουν τώρα 50% λιγότεροι ασθενείς με ήπια συμπτώματα στον θάλαμο εντατικής θεραπείας. " Αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό γιατί συχνότερα τα ήπια συμπτώματα προειδοποιούν για το σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο που μπορεί να αποβεί γρήγορα θανατηφόρο εάν δεν αντιμετωπιστεί αμέσως.

Άλλες ασθένειες

Σύμφωνα με το επιστημονικό ινστιτούτο του AOK (Γερμανική ασφαλιστική εταιρεία), οι ακόλουθες διαγνώσεις μειώθηκαν σημαντικά τον Απρίλιο: 51% λιγότερες αναπνευστικές ασθένειες, 47% λιγότερες ασθένειες του πεπτικού σωλήνα και 29% λιγότεροι τραυματισμοί και δηλητηριάσεις ( 183 ) .
    Η φροντίδα των ασθενών με καρκίνο ήταν καταστροφική. Η παρακολούθηση της θεραπείας του καρκίνου δεν γινόταν πλέον στα απαιτούμενα επίπεδα. Οι εξετάσεις ελέγχου είτε αναβάλλονταν είτε ακυρώνονταν. Οι ασθενείς περίμεναν με αγωνία για το επόμενο ραντεβού -μόνοι με τους φόβους τους και το μόνο ερώτημα που τους απέμεινε: πόσος χρόνος τους είχε απομείνει.

Ακυρωμένα χειρουργεία

30 εκατομμύρια εκλεκτικές χειρουργικές επεμβάσεις αναβλήθηκαν ή ακυρώθηκαν παγκοσμίως κατά τη διάρκεια των πρώτων 12 εβδομάδων της πανδημίας (184) . Το 2018, 1,4 εκατομμύρια χειρουργεία εκτελούνταν κατά μέσο όρο κάθε μήνα. Το 50–90% όλων των προγραμματισμένων χειρουργείων είτε αναβλήθηκε ή δεν εκτελέστηκε τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2020. Αυτό μεταφράζεται σε τουλάχιστον 2 εκατομμύρια χειρουργεία που κανονικά θα είχαν πραγματοποιηθεί. Οι συνέπειες πρέπει να είναι προφανείς.

Περαιτέρω συνέπειες για τους ηλικιωμένους

Στη Γερμανία, περισσότερα από 1.000 άτομα άνω των 80 πεθαίνουν καθημερινά ( 185)) . Ενώ λαμβάνουμε δραστικά μέτρα για να τους αποτρέψουμε από το θάνατο του COVID-19, κάνουμε τη ζωή τους να μην αξίζει να τη ζήσουν. Αυτό δεν μπορεί παρά να επίδραση στο προσδόκιμο ζωής τους.

Ποιότητα ζωής

Ειδικά στα γηρατειά - όταν πολλοί φίλοι έχουν ήδη αποδημήσει και το σώμα δεν λειτουργεί πλέον όπως κάποτε - η ζωή δεν αφορά πόσες ακόμη μέρες ή χρόνια θα ζήσεις αλλά για μια ζωή που αξίζει να την ζήσεις. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με την άσκηση και παραμένοντας ενεργός, μέσω κοινωνικών επαφών, πραγματοποιώντας διακοπές αναψυχής, επισκέψεις σε εκδηλώσεις και ακόμη και ψώνια, με τακτικές επισκέψεις στη σάουνα ή γυμναστήριο ή την καθημερινή βόλτα στο γωνιακό καφέ.
    Αλλά τι συμβαίνει όταν, ξαφνικά, το καφέ και όλα τα άλλα είναι κλειστά;  Όχι άλλες επισκέψεις σε παλιούς φίλους, όχι άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Και κανένας επισκέπτης πια.

Μοναξιά και απομόνωση

Τα λειτουργικά κοινωνικά δίκτυα προστατεύουν τους ηλικιωμένους από τη μοναξιά. Πέντε έως είκοσι τοις εκατό των ηλικιωμένων Γερμανών πολιτών αισθάνονται μοναχικοί και απομονωμένοι. Μετά το λοκντάουν, σχεδόν όλες οι επαφές με άλλα άτομα σταμάτησαν για μήνες, κάτι που πρέπει να έχουν επιδεινώσει αυτά τα συναισθήματα. Για εκείνους που δεν μπορούν να αφήσουν το σπίτι χωρίς βοήθεια,οι νοσηλευτικές υπηρεσίες οργανώνουν «ηλικιωμένες κοινωνικές ομάδες», όπου παραλαμβάνονται οι ηλικιωμένοι μία φορά την εβδομάδα και μετά πήγαιναν με ασφάλεια στο σπίτι ξανά. Δεν είναι πολύ, αλλά είναι σημαντικό να είσαι ξανά μαζί με άλλους ανθρώπους και είναι καταστροφικό όταν δεν υπάρχει πια εκεί.


Τερματική φροντίδα


Ναι, κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να φτάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ηλικία. Αλλά κάθε ένα άτομο που πλησιάζει στο τέλος της ζωής του θα πρέπει επίσης να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει πώς θέλει να φύγει. Οι περισσότεροι δεν φοβούνται το τέλος. Καθώς ο χρόνος πλησιάζει, οι άνθρωποι γίνονται όλο και περισσότερο αποκομμένοι και πρόθυμοι να ξεκινήσουν το τελευταίο τους ταξίδι. Όταν ακούμε μιλάμε για τους «ηλικιωμένους» και μας λένε ότι είναι δικό μας ηθικό καθήκον να τους προστατεύσουμε, πολλοί απεικονίζουν ευγενικούς ηλικιωμένους που απολαμβάνουν το χρόνος τους σε κρουαζερόπλοια. Στην πραγματικότητα, οι ηλικιωμένοι που απειλούνται με εξαφάνιση είναι άτομα με πολλαπλά υποκείμενα νοσήματα στο τέλος της ζωής τους. Άτομα που δεν μπόρεσαν να αφήσουν το δικό τους κρεβάτι για ημέρες, εβδομάδες ή μήνες. Άτομα των οποίων οι όγκοι έχουν εξαπλωθεί παντού και τα σώματά τους βρίσκονται σε συνεχή πόνο. Άνθρωποι που δεν μπορούν να συνεχίσουν πια και ίσως δεν θέλουν να συνεχίσουν. Οι άνθρωποι που μερικές φορές απλά περιμένουν μια καλή μοίρα να τους απαλλάξει από τα δεινά τους.
     Μέσα σε όλα τα προστατευτικά μέτρα για τις ομάδες υψηλού κινδύνου στη συνταξιοδότηση και γηροκομεία, στο τέλος η ατομική απόφαση πρέπει να έχει την υψηλότερη προτεραιότητα. Οι περισσότεροι δεν ενδιαφέρονται πλέον αν τα αγαπημένα τους πρόσωπα φέρνουν τον κορωνοϊους, αρκεί κάποιος να είναι εκεί για να κρατήσει το χέρι του, να μιλήσει για το παρελθόν και να ψιθυρίσει σ 'αγαπώ και αντίο ( 186)) .

Αθώα και ευάλωτα: τα παιδιά μας

Τα παιδιά - όπως οι ηλικιωμένοι - είναι τα πιο ευάλωτα στην κοινωνία μας και είναι δικό μας καθήκον να τα φροντίζουμε. Εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο υποφέρουν έντονα από τα μέτρα του κορωνοϊού. «Ο κορωνοϊός χτυπά περισσότερα παιδιά και τις οικογένειες τους από εκείνες που στην πραγματικότητα μολύνονται από τις λοιμώξεις », λέει ο Κορνήλιος Ουίλιαμς, επικεφαλής του Συνδέσμου Παιδικής Προστασίας της UNICEF ( 187 ) .

Ψυχικό / ψυχολογικό στρες 

Τα παιδιά δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν χωρίς κοινωνικές επαφές. Ο χωρισμός από βασικά άτομα γιαγιά και παππού, θείο και θεία, οι καλύτεροι φίλοι τους - τα κλειστά σχολεία, απρόσιτες παιδικές χαρές και απαγορευμένα αθλητικά πεδία διαταράσσουν τη ζωή τους. Ψυχολόγοι επισημαίνουν πόσο ζωτικής σημασίας είναι τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με τους συνομηλίκους τους ( 188 ).

Εκπαιδευτικά ελλείμματα

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην εκπαίδευση. Από τότε που τα σχολεία έκλεισαν, εκατομμύρια μαθητών υστερούν σύμφωνα με μια εκτίμηση του Fερμανικού Διδασκαλικού Συνδέσμου. Ο πρόεδρος τους, Heinz-Peter Meidinger, βλέπει εκπαιδευτικά ελλείμματαγ ια περίπου 3 εκατομμύρια παιδιά, ειδικά σε μαθητές από δύσκολες κοινωνικές ομάδες και από φτωχές οικογένειες ( 189) .

Φυσική βία

Δεκάδες χιλιάδες παιδιά στη Γερμανία γίνονται θύματα βίας και κακοποίησης κάθε χρόνο (190) Τα στατιστικά στοιχεία για το έγκλημα από το 2018 δείχνουν ότι
    - 3 παιδιά πεθαίνουν από σωματική βία κάθε εβδομάδα

    - 10 παιδιά κακοποιούνται σωματικά ή ψυχικά κάθε μέρα

    - 40 παιδιά κακοποιούνται σεξουαλικά κάθε μέρα.

Και αυτές, φυσικά, είναι μόνο οι γνωστές περιπτώσεις. Μπορείτε να φανταστείτε την κατάσταση στην εποχή της κορώνας, όπου;


  • Οι γονείς είναι με άγχος, στα πρόθυρα της απώλειας θέσεων εργασίας και της αντιμετώπισης οικονομικής καταστροφής;
  • Όταν οι διαμάχες και οι διαπληκτισμοί είναι καθημερινοί;

  • Με αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ;
  • Όταν τα παιδιά είναι στο σπίτι κάθε μέρα, χωρίς τρόπο διαφυγής;

Εκπαιδευτικοί που συνήθως παίζουν σημαντικούς ρόλους στην προστασία των παιδιών που απειλούνται δεν υπάρχουν;
Ποιος τότε θα πρέπει να ειδοποιήσει το γραφείο πρόνοιας των νέων σε περίπτωση ανάγκης;

    Ο κυβερνητικός επίτροπος για την κακοποίηση, Johannes-Wilhelm Rörig, εξέδωσε επείγουσα προειδοποίηση. Υπήρχαν ενδείξεις από την πόλη σε καραντίνα του Γουχάν ότι οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας είχαν τριπλασιαστεί κατά τη διάρκεια του «μένουμε σπίτι». Υπήρχαν «εξίσου ανησυχητικοί αριθμοί» από την Ιταλία και την Ισπανία.

Συνέπειες για τους φτωχότερους του κόσμου


Πολλοί σε αυτήν τη χώρα εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να βάλουν το σπίτι και τον κήπο τους σε τάξη κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού. Είναι κατανοητό, δεδομένου ότι η εργασία στο σπίτι-γραφείο ήταν ημι-αποτελεσματική λόγω έλλειψης εξοπλισμού και αργές συνδέσεις στο Διαδίκτυο. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία της μεσαίας τάξης και οι εύποροι δεν τα πήγαν άσχημα. Λοιπόν, ο γείτονας που πρέπει τώρα να υποβάλει αίτηση για Hartz IV (παροχές ανεργίας) σίγουρα θα ξαναγυρίσει στα πόδια του. Οι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται ως την μπροστινή πόρτα τους, ίσως λίγο πιο πέρα, αλλά αυτό είναι. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι οι πιο σοβαρές συνέπειες επηρεάζουν συχνά τους φτωχότερους από τους φτωχούς. Δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια στο γεγονός ότι απειλείται η ύπαρξη και η ζωή αμέτρητων ανθρώπων.

Υφιστάμενες συνέπειες

Στην Ινδία, υπάρχουν εκατοντάδες εκατομμύρια εργάτες, πολλοί από τους οποίους στηρίζονται στο προς το ζην από το μεροκάματο , στερήθηκαν τη δυνατότητα του να ζουν λόγω κορωνοϊού. Τώρα δεν έχουν άλλα μέσα για να επιβιώσουν. Είναι «προστατευμένοι» εναντίον του κορωνοϊού και αφήνονται να λιμοκτονήσουν. Σε πολλές αφρικανικές χώρες, το λοκντάουν επιβλήθηκε βάναυσα από αστυνομία και στρατό. Όποιος εμφανίζεται στους δρόμους δέρνεται. Παιδιά, που συνήθως επιβιώνουν με ένα γεύμα στο σχολείο, απαγορεύεται να εγκαταλείψουν το σπίτι. Μπορούν, επίσης, να λιμοκτονούν.
    Στα τέλη Απριλίου, ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ, David Beasley, έστειλε προειδοποίηση ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ: λόγω coronavirus, υπάρχει κίνδυνος ο κόσμος να αντιμετωπίσει μια «πανδημία πείνας με βιβλικές αναλογίες » (191) . «Αναμένεται ότι τα λοκντάουν και η οικονομική ύφεση θα οδηγήσει σε δραστική απώλεια εισοδήματος μεταξύ των εργαζομένων φτωχών. Εκτός από αυτό, η οικονομική βοήθεια από το εξωτερικό θα μειωθεί, κάτι που θα πλήξει χώρες όπως Αϊτή, Νεπάλ και Σομαλία, για να αναφέρουμε μερικές. Η απώλεια εσόδων από τον τουρισμό θα καταστρέψει χώρες όπως η Αιθιοπία, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει το 47 τοις εκατό του εθνικού εισοδήματος της. "

Συνέπειες για ιατρική περίθαλψη και διατήρηση της υγείας

Η ιατρική περίθαλψη είναι μια πολυτέλεια που μόνο λίγες από τις φτωχότερες χώρες μπορούν να αντέξουν οικονομικά.Ο ι πρόοδοι και οι θετικές εξελίξεις των τελευταίων ετών κινδυνεύουν τώρα με κατάρρευση. Πολλές εκστρατείες εμβολιασμού κατά της ιλαράς τέθηκαν σε αναστολή. Αν και η ιλαρά προκαλεί σπάνια θάνατο στις δυτικές χώρες, το 3-6% των  μολυσμένων ανθρώπων σε φτωχές χώρες πεθαίνουν και όσοι επιβιώνουν συχνά έχουν ζωή- με μεγάλες αναπηρίες. Ο ιός έχει προκαλέσει 6.500 θανάτους παιδιών στο Κονγκό (192) .Μεταξύ 2003 και 2013, η Ζιμπάμπουε πέτυχε να μειώσει την ελονοσία κάθε χρόνο με λοιμώξεις από 155 ανά 1.000 κατοίκους σε μόλις 22. Τώρα, και σε σύντομο χρονικό διάστημα με την πάροδο του χρόνου, υπήρξαν περισσότεροι από 130 θάνατοι και 135.000 λοιμώξεις. Δυο τρίτα όλων των θανάτων ήταν παιδιά ηλικίας <5 ετών. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οι θάνατοι από ελονοσία στην υποσαχάρια Αφρική θα μπορούσαν να αυξηθούν σε 769.000 το 2020, που θα διπλασιάσει τον αριθμό από το 2018. Εάν ναι, θα επιστρέψουν  σε ένα «πρότυπο θνησιμότητας» πριν από 20 χρόνια. Ο πιθανός λόγος για αυτή η καταστροφή είναι το γεγονός ότι οι κουνουπιέρες που έχουν υποστεί επεξεργασία με εντομοκτόνα δεν μπορούν πλέον επαρκώς να διανεμηθούν.Είναι οι θάνατοι από την ελονοσία στη Ζιμπάμπουε και οι θάνατοι από την ιλαρά στο Κονγκό μόνο πρόδρομοι του τι είναι διαθέσιμο για την ήπειρο;

Σύνοψη

Με τα προβλεπόμενα μέτρα, η κυβέρνησή μας ήταν σε θέση να παρατείνει τη ζωή ανθρώπων 
που θα μας άφηναν τις επόμενες μέρες, μήνες ή ίσως λίγα χρόνια; Ίσως ναι, ίσως όχι. Σώθηκαν πολλές ζωές μέσω αυτών των μέτρων; Αυτοί σίγουρα δεν ήταν, επειδή αυτοί οι περιορισμοί επιβλήθηκαν όταν η επιδημία ήδη υποχωρούσε. Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Η ανυπολόγιστη θλίψη που αυτά τα μέτρα ;προκαλέσει δεν μπορεί να ειπωθεί με λέξεις ή αριθμούς

6

Μήπως άλλες χώρες τα πήγαν καλύτερα -Σουηδία ως πρότυπο;


Ενώ μας μιλούσαν καθημερινά για την «ψευδο-εκθετική» ανάπτυξη των λοιμώξεων και μας έλεγαν να σκεφτούμε ότι το σύστημα υγείας μας θα καταρρεύσει εάν τα δραστικά μέτρα δεν εφαρμοστούν αυστηρά, μερικές άλλες χώρες επέλεξαν μία διαφορετική πορεία. Δεν καθιέρωσαν απαγόρευση κυκλοφορίας, άφησαν τα εστιατόρια, γυμναστήρια, βιβλιοθήκες κ.λπ. ανοιχτά στο κοινό. Η Σουηδία είναι ένα παράδειγμα ( 193)).
    Ο Επιδημιολόγος καθηγητής Anders Tegnell, ο οποίος προφανώς έμαθε από τα λάθη που είχε κάνει κατά τη διάρκεια της επιδημίας της γρίπης των χοίρων και ο προκατόχος του, Johan Giesecke, ο οποίος σε πρώιμο στάδιο επεσήμανε ότι μόνο η εφαρμογή τεκμηριωμένων επιστημονικά μέτρων είχαν νόημα, αποφάσισαν 
και οι δύο ότι τα λοκντάουν δεν ήταν μόνο άσκοπα, αλλά και επικίνδυνα. Ο Giesecke εξήγησε σε μια συνέντευξη ( 194)) :
        "Υπάρχουν μόνο δύο μέτρα που έχουν πραγματικό επιστημονικό υπόβαθρο. Ένα από αυτά είναι το πλύσιμο των χεριών και το γνωρίζουμε αυτό από το έργο του Ignaz Semmelweis πριν από 150 χρόνια. Το άλλο είναι η κοινωνική απόσταση. Πολλά από τα μέτρα που λαμβάνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έχουν επιστημονική βάση. Το κλείσιμο των συνόρων για παράδειγμα είναι άχρηστο και δεν βοηθά. Επίσης, το κλείσιμο των σχολείων δεν έχει ποτέ αποδειχθεί αποτελεσματικό."
    Από επιστημονική θέση, το κλείσιμο των σχολείων είναι πράγματι γνωστό ότι δεν έχει επίδραση (89).
    Αυτό που έκανε νόημα, ωστόσο, ήταν να βασιστούν στην ατομική αίσθηση ευθύνης των πολιτών και σε ενημερωτικές και εκπαιδευτικές εκστρατείες. Οι άνθρωποι ενημερώθηκαν για το πώς να προστατευθούν - και το έκαναν: χωρίς να φοβούνται, χωρίς σενάρια πανικού, λοκντάουν, χωρίς απειλή προστίμου, χωρίς μαζικούς περιορισμούς στις ελευθερίες τους. Ο εκτελεστικός διευθυντής του ΠΟΥ Mike Ryan χαρακτήρισε τη Σουηδία ως «πρότυπο» στην καταπολέμηση του κορωνοϊού ( 195 ).

    Αναμφισβήτητα, η Σουηδία έκανε πολλά πράγματα σωστά. Αλλά έδρεψε αηδία και αποδοκιμασία από τους γείτονές της. Ο γερμανικός τύπος δεν άφησε καμμία ευκαιρία για να κακολογήσει τον σουηδικό τρόπος:

- Ο Σουηδικός τρόπος προφανώς απέτυχε (Deutschlandfunk, 4 Απριλίου 2020)

 - Δεν μπορούν να προβλεφθούν οι συνέπειες - ποσοστό θνησιμότητας 10%:Ο χαλαρός Σουηδικός τρόπος κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού απειλείται με αποτυχία (Focus, Απρίλιος17, 2020)

 - Κορωνοϊός στη Σουηδία - Η χώρα κατευθύνεται σε καταστροφή; (RND,24 Απριλίου 2020)

Οι πολιτικοί είπαν επίσης τη γνώμη τους.

Ο Karl Lauterbach (SPD) κατηγόρησε άνδρες και γυναίκες Σουηδούς ότι ενεργούν ανεύθυνα. «Να το πω ωμά, πολλοί από τους ηλικιωμένους θυσιάζονται έτσι ώστε οι καφετέριες δεν χρειάζεται να κλείσουν.
    "Ο Υπουργός-Πρόεδρος της Βαυαρίας, Markus Söder, δήλωσε: «Αυτή η φιλελεύθερη πορεία θα κοστίσει ΠΟΛΛΑ, ΠΟΛΛΑ, ΠΟΛΛΑ θύματα… '
    Στην πραγματικότητα, η επιδημία στη Σουηδία έκανε παρόμοια πορεία με άλλες χώρες.

    Ο Homburg το περιγράφει σε μια συνέντευξη (196) : "Φαίνεται ότι θέλουν να αποφύγουν με κάθε κόστος να αναγνωρίσουν ότι υπάρχει μία αντίθετη από τη δικιά τους λανθασμένη πολιτική. Έχουν δοκιμάσει όλα τα μέσα στη διάθεσή τους - ψεύτικες ειδήσεις που ακολουθούνται από περισσότερα ψεύτικα νέα - για να αλλάξει η Σουηδία την επιλεγμένη της πορεία. Αλλά η Σουηδία παρέμεινε στην πορεία της."
    Θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι στη Γερμανία; Να βασιστούμε στην ατομική αίσθηση ευθύνης των πολιτών και στις ενημερωτικές εκστρατείες;
    Ένα αγαπημένο αντίθετο επιχείρημα είναι η πυκνότητα του πληθυσμού της Σουηδίας. Με 23 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο είναι περίπου 10 φορές λιγότεροι από ό, τι στη Γερμανία, έτσι υποστηρίχθηκε ότι μπορεί να λειτουργήσει εκεί, αλλά ποτέ εδώ.
     Αυτό ισχύει επίσης για την Ισλανδία, η οποία είναι ένα άλλο θετικό παράδειγμα για τον έλεγχο του κορανοϊού χωρίς λοκντάουν. Ανέρρωσαν σχεδόν όλοι οι 1.800 μολυσμένοι άνθρωποι. Καταγράφηκαν 10 θάνατοι από COVID-19 - χωρίς λοκντάουν. Πολλά εστιατόρια και σχολεία παρέμειναν ανοιχτά και συγκεντρώσεις έως και 20 ατόμων επιτρεπόταν.
    Αυτό μπορεί να ισχύει, αλλά και εδώ έχουμε επίσης χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού. Ας δούμε μας λοιπόν αντ 'αυτού το Χονγκ Κονγκ με 7,5 εκατομμύρια κατοίκους και πυκνότητα πληθυσμού 6.890 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Και τι έκπληξη: Και εδώ, λειτούργησε! Ή
ταν λίγο πιο περιοριστική από ό, τι ίσως η Σουηδία και η Ισλανδία, αλλά παρ 'όλα αυτά χωρίς πλήρες λοκντάουν (197).
    Ή ας δούμε την Ιαπωνία (126 εκατομμύρια κάτοικοι, πυκνότητα πληθυσμού 336 ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο) ή Νότια Κορέα.
    Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα ήταν μεταξύ των πρώτων χωρών εκτός της Κίνας που επηρεάστηκαν από το ξέσπασμα της επιδημίας. Σε αντίθεση με τα δρακόντεια μέτρα της Κίνας, τις μαζικές καραντίνες σε ευρεία περιοχή της Ευρώπης και σε μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, η κανονική ζωή συνέχισε στην Ιαπωνία για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Τα εστιατόρια έμειναν ανοιχτά -χωρίς σοβαρή καταστροφή (198 ) . Η Ιαπωνία έχει πολύ μικρό αριθμό λοιμώξεων - πιθανώς επειδή δεν έκαναν πολλές δοκιμές.
    Τώρα, γνωρίζουμε ότι ο αριθμός των λοιμώξεων δεν έχει σημασία. Έτσι ας δούμε το πραγματικά σημαντικό ζήτημα, δηλαδή τον αριθμό των νεκρών: αυτός είναι επίσης εξαιρετικά χαμηλός. Πολύ λάθος δεν μπορεί να γίνει στην Ιαπωνία!
    Σε αντίθεση με την Ιαπωνία, η Νότια Κορέα πραγματοποίησε περισσότερα τεστ από οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλλά το κλείσιμο της δημόσιας ζωής αποφεύχθηκε επίσης σε μεγάλο βαθμό. Δεν υπήρχαν πόλεις με απαγορευτικό κλοιό, ούτε επιβλήθηκαν γενικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας. Δημόσια ιδρύματα, καταστήματα, εστιατόρια και καφετέριες έμειναν ανοιχτά (199).
    Η Νότια Κορέα βασίστηκε στην 1) ενημέρωση του κοινού και 2) δοκιμές και ανίχνευση. Τα μαζικά τεστ πραγματοποιήθηκαν σε ειδικά ανεγερμένα κέντρα. Η διαφάνεια διασφαλίστηκε από μια εφαρμογή παρακολούθησης που σημείωνε την τοποθεσία των μολυσμένων. 

    Σουηδία, Ισλανδία, Χονγκ Κονγκ, Νότια Κορέα, Ιαπωνία - όλα αυτά τα παραδείγματα έχουν επιβεβαιώσει ότι έχουν πει όλοι οι αναγνωρισμένοι εμπειρογνώμονες: Τα λοκντάουν δεν είναι απαραίτητα. Προκαλούν τεράστια κοινωνική και οικονομική ζημία που δεν μπορεί να δικαιολογήσει τυχόν πιθανά οφέλη. Αλλά υπήρχαν καθόλου οφέλη;

Υπάρχουν οφέλη από τα λοκντάουν;

Στο τέλος του 2019, η ΠΟΥ δημοσίευσε ένα έγγραφο που περιγράφει διάφορα μέτρα που μπορούν να ληφθούν σε περίπτωση μελλοντικής πανδημίας ( 200 ) . Ο κύριος στόχος θα ήταν, όπως έχουμε ακούσει στο παρελθόν, να «ισοπεδώσουμε την καμπύλη» μειώνοντας τον αριθμό των νέων καθημερινά λοιμώξεων. Ορισμένα μέτρα θεωρήθηκαν "ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ" από την αρχή: ΔΕΝ τα συνιστούσαν ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ!
    Χμμ - άρα πώς συνέβησαν όλα όπως συνέβησαν; Αν ήταν δυνατόν, θα μπορούσε ο κόσμος να έχει επίσης υποστεί ακτινοβόληση με υπεριώδες φως και την υγρασία να αυξάνεται περισσότερο από τις τροπικές περιοχές;

Αφού μας είπε τι σίγουρα δεν πρέπει να γίνει, ο ΠΟΥ συνέχισε να περιγράφει άλλα μέτρα - λοκντάουν κ.λπ. - που έκρινε πιο άξια για σύσταση. Κρυμμένο σε ένα παράρτημα ήταν, βεβαίως, μια σημείωση ότι οι συστάσεις δεν είχαν επιστημονική βάση.



    Αρκετοί σημαντικοί επιστήμονες κατέληξαν νωρίς στο συμπέρασμα ότι το λοκντάουν ήταν το λάθος μονοπάτι. Μεταξύ άλλων, μίλησε ο βραβευμένος με Νόμπελ Καθηγητής Μάικλ Λεβίτ. Θεώρησε το λοκντάουν «τεράστιο λάθος» και ζήτησε περισσότερα κατάλληλα μέτρα που θα πρέπει να στοχεύουν ειδικά στην προστασία των ευάλωτων ατόμων/ομάδων (201 ).

    Ωστόσο, οι περισσότερες χώρες ακολούθησαν το «πρότυπο» της Κίνας.

    Όλη η Ιταλία μπήκε σε καραντίνα από τις 10 Μαρτίου με την διαταγή "Μένουμε σπίτι". Εξαιρέσεις εφαρμόζονται μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, για σημαντικές εργασίες και για αποστολές που δεν μπορούσαν να αναβληθούν. 60 εκατομμύρια άνθρωποι τέθηκαν σε  κατ 'οίκον περιορισμό και οι δρόμοι ήταν εντελώς άδειοι για δύο ολόκληρους μήνες. Άλλες χώρες όπως η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Πολωνία πήραν παρόμοια στάση. Με ποιο αποτέλεσμα; η επιδημία είχε τελειώσει, οπότε ας δούμε τον αριθμό των θανάτων - έχοντας κατά νου ότι οι αριθμοί διογκώθηκαν σε μεγάλο βαθμό λόγω ελαττωματικών μεθόδων μέτρησης και ορισμό του κρούσματος.

Πέθαναν λιγότεροι άνθρωποι σε χώρες με μέτρα λοκντάουν;

    Όταν εξετάζουμε τα ποσοστά θανάτων ανά 1 εκατομμύριο κατοίκους για ορισμένες Ευρωπαϊκές χώρες με κλείδωμα (αλφαβητικά, πρώτες 13 στήλες), βλέπουμε ότι οι αριθμοί φαίνεται να ποικίλλουν αρκετά. Ο διάμεσος αριθμός είναι περίπου 340 (η κόκκινη γραμμή αντιπροσωπεύει το μέσο όρο με την τυπική απόκλιση). Συνειδητοποιήστε, ωστόσο, ότι αυτό είναι χαμηλός σε σύγκριση με κάτι της τάξης των 10.000 θανάτων ανά εκατομμύριο που συμβαίνει ετησίως στη Γερμανία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Και ότι οι αριθμοί κορωνοϊού είναι φουσκωμένοι υπερβολικά επειδή οι περισσότεροι προέρχονται από θανάτους με αντί για θάνατο από τον ιό. Διαιρέστε τους με τουλάχιστον 5 για να φτάσετε σε ρεαλιστικούς αριθμούς. Τότε, οι αποκλίσεις χάνουν το νόημα τους. Αναπνευστικές λοιμώξεις που προκαλείται από πολλούς παράγοντες σαρώνουν ομοίως σαν ριπές ανέμου 20 ή 100 ή 10.000 φύλλα από ένα δέντρο. Κάθε απώλεια είναι λυπηρή, αλλά οι περισσότερες είναι μοιραίες. Τα προληπτικά μέτρα πρέπει να είναι κατάλληλα για να αποφευχθούν οι παράπλευρες απώλειες που θα έριχναν και άλλα φύλλα από το δέντρο.
    Ο Τύπος τόνιζε ασταμάτητα ότι η Σουηδία θα πληρώσει υψηλό τίμημα για αυτήν την φιλελεύθερη πορεία. Στην πραγματικότητα, βλέπουμε ότι η Σουηδία χωρίς κλείδωμα δεν είναι σημαντικά διαφορετική συγκριτικά με χώρες με λοκντάουν. Η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και το Χονγκ Κονγκ επίσης δεν ξεχωρίζουν εμφανώς με έναν υπερβολικά υψηλό αριθμό των λεγόμενων «θανάτων από κορώνα». Το αντίθετο είναι  η υπόθεση.



Τι βλέπουμε λοιπόν: χώρες χωρίς μέτρα κλειδώματος δεν γλιστρήσαν στην καταστροφή. Γνωρίζουμε ότι το COVID-19 μπορεί να οδηγήσει σε μοιραία πορεία σε ηλικιωμένους ασθενείς με υποκείμενα νοσήματα. Αυτό οδηγεί στην επόμενη σημαντική ερώτηση.

Προστατεύθηκαν καλύτερα οι ομάδες υψηλού κινδύνου σε χώρες με λοκντάουν;

Η απλή απάντηση είναι, Όχι.
    Περίπου τα μισά από τα «θύματα κορωνοϊού» πέθαναν σε εγκαταστάσεις φροντίδας και συνταξιοδοτικές κατοικίες, όπου κι αν κοιτάξετε. Στις δυτικές χώρες, αυτοί οι αριθμοί κυμαίνονται από 30% έως 60% (202 ) . Χώρες με σχετικά δραστικό λοκντάουν όπως η Ιρλανδία (60%), η Νορβηγία (60%) ή η Γαλλία (51%) δεν έχουν καλύτερα αποτελέσματα από Σουηδία (45%). Τα γηροκομεία απαιτούν συγκεκριμένη προστασία που γενικά τα μέτρα λοκντάουν δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να επιτύχουν. Μια λογική ιδέα για την προστασία των πραγματικά ευάλωτων ομάδων που συμμορφώνεται με ηθικούς κανόνες και κανονισμούς ( 203 ) θα είχε λύσει το πρόβλημα.

Η άμεση αναστολή του κλειδώματος θα είχε τρομερές συνέπειες;

Ας δούμε την Τσεχική Δημοκρατία. Από τις 16 Μαρτίου, εφαρμόστηκε απαγόρευση κυκλοφορίας, επιτρεπόταν στους πολίτες να πάνε στη δουλειά, να κάνουν ψώνια, να δουν έναν γιατρό ή για βόλτες σε δημόσια πάρκα. Όπως παντού, το κλείδωμα δεν μπορούσε να αποτρέψει την αύξηση των λοιμώξεων. Με απόφαση δικαστηρίου, τα μέτρα ακυρώθηκαν στις 24 Απριλίου. Υπήρχε ένα νέο κύμα νέων λοιμώξεων και θανατηφόρα   θύματα; Ω - έτσι φαίνεται πραγματικά! Η Τσεχική Δημοκρατία βιώνει το πολύ φοβερό δεύτερο κύμα λοιμώξεων COVID-19 - ένα σενάριο που φοβόταν παντού η Ήπειρος? Φυσικά και όχι! Ο αριθμός των τεστ απλά αυξήθηκε ( 204 ) .Αυτά τα δεδομένα δείχνουν απλώς πόσο άσχετα και παραπλανητικά είναι οι αριθμοί των θετικών «νέων κρουσμάτων» είναι όταν ο ιός έχει εξαφανιστεί λίγο πολύ. Αυτό επιβεβαιώνεται εξετάζοντας τον αριθμό των καθημερινών θανάτων. Με αντίστοιχη καθυστέρηση λόγω της περιόδου επώασης, θα πρέπει να υπάρξει σημαντική αύξηση στα μέσα Ιουλίου(ορθογώνιο παραλληλόγραμμο). Όμως οι αριθμοί συνέχισαν να βυθίζονται και η επιδημία στη χώρα τελείωσε επίσης (Worldometers, Ιούλιος 2020).



Αυτό το σενάριο ενός άλλου «κύματος λοιμώξεων» είναι χαρακτηριστικό για πολλές χώρες. Χρησιμοποιείται συχνά για να διατηρηθεί ο φόβος στον πληθυσμό και να παρατείνονται ακατανόητα μέτρα ( 205 ) .Στην πραγματικότητα, η επιδημία ακολούθησε ουσιαστικά την ίδια πορεία σε όλη την Ευρώπη. Τα αποτελέσματα του λοκντάουν ήταν αποκλειστικά αρνητικά. Σε μερικές χώρες, όπως το Ισραήλ, φαίνεται να υπάρχει μία δεύτερη αύξηση του αριθμού των καθημερινών θανάτων. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης διαδίδουν νέα για το φοβερό δεύτερο κύμα. Αλλά μην ξεγελιέστε. Κοιτάξτε προσεκτικά και ενημερωθείτε. Οι αριθμοί πρέπει πάντα να καθορίζονται σε σχέση με τον αριθμό των κατοίκων, τον αριθμό των τεστ PCR, τον μέσο όρο των συνολικών θανάτων. Εάν ο αριθμός των ατόμων που πεθαίνουν με ένα θετικό τεστ SARS-CoV-2 PCR είναι μικρός, όπως και στο Ισραήλ, απολύτως άσχετες αυξήσεις (π.χ. από 2 σε 6) μπορούν να μετατραπούν σε εντυπωσιακά νέα: ο αριθμός των νεκρών έχει τριπλασιαστεί! Είναι ενδιαφέρον, ότι στο αποκορύφωμα της επιδημίας COVID-19 τον Μάρτιο, οι συνολικοί θάνατοι του Ισραήλ ανά μήνα μειώθηκαν στο χαμηλότερο ποσοστό σε τέσσερα χρόνια. Έτσι δεν υπήρξε ποτέ ούτε το πρώτο «κύμα COVID-19». Τον Ιούλιο, ο αριθμός των λεγόμενων  «θάνατοι COVID-19» ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού δεν ήταν ούτε το ήμισυ τόσο υψηλοί όσο στη Γερμανία (Worldometers, Ιούλιος 2020).

Ποια μέτρα θα ήταν πραγματικά σωστά;

Απλό: μια αποφασιστική προστασία των ευάλωτων ομάδων, ειδικά εκείνων στις εγκαταστάσεις νοσηλευτικής και φροντίδας. Τέλος.

 


 

Η Eλευθερία υπάρχει Έξω από την κοινωνία

  Η Eλευθερία υπάρχει Έξω από την κοινωνία από τον Jon Rappoport Λογική: "Η ελευθερία ενυπάρχει μέσα στο άτομο. Δεν υπάρχει πουθενά αλλ...